ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ

ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ


Έτσι, για την ιστορία!

Το κυκλάμινο του βουνού "εν πλω" είναι το πρώτο μου μπλογκ που άρχισε να ταξιδεύει τον Μάϊο του 2006. Για κακή του τύχη όμως έσβησα όλη του την ύλη μέχρι τον Οκτώβρη του 2006. Πόσες αναρτήσεις είχα κάνει δεν μπορώ να σας πω τώρα. Οι εκτυπώσεις μου είναι τρία κλασσέρ μεγάλα. (Ήταν και το παλιό λεύκωμα και το ΧΑΛΑΛΙ, ανέβαζα και πέντε- δέκα ποστ την ίδια μέρα!)

Από κει και πέρα, στους υπόλοιπους 16 μήνες, έχουμε και λέμε:

403 Κυκλάμινο βουνού «εν πλω»
111 Βιβλιοπαρουσίαση
177 ΑΝΑΣΑ
139 Στιγμές
90 Πήλιο
39 Ζαγορά
48 Ζωάκια
30 Πόρτες
96 Άνθη = 1133

48 Γράμμα στη μάννα (αρχή)
21 Γράμμα στη μάννα (συνέχεια)
35 Ιστορία που την έγραψαν παιδιά
18 Στιγμές ζωής – στιγμές ψυχής
11 Σεργιάνι
111 Περίπτερο
51 Εφημερίδα
44 Λεύκωμα
35 Πάρτυ =1507

Μετρημένες 1507 αναρτήσεις!!!

Δεν έβαλα στην πρόσθεση:
Πουρί, Ελίτσα, Ανάληψη, Χορευτό, Μακρυνίτσα, Άνω Λεχώνια, Κάτω Λεχώνια, Πλατανοφιλία, Τιμής Ένεκεν, Παράδεισο, Ανεξήγητα, Κοκορο-ιστορία, Δρόμος, Ζωγράφος, Βιβλιοπερπατήματα, Περιστέρια, Ελεύθερα πουλιά, Κοράκια… και τόσα άλλα… για να μην κορακιάσουμε.

Όσο για φωτογραφίες, ............ Χιλιάδες!

Δεν ξέρω κατά πόσο σας κούρασα, πάντως εγώ όταν «γέμιζα» τον ιστοχώρο, το έκανα με ευχαρίστηση και, πάντα με καλές προθέσεις!

Χαίρομαι για ότι έχω αφήσει πίσω μου και είμαι υπερήφανη γι’ αυτό. Kατάφερα πολλά πράγματα, ενώ ήμουνα άσχετη από υπολογιστές και Αγγλικά. Τα έχω ξαναπεί αυτά πολλές φορές… Να μην επαναλαμβάνομαι…

Θυσίασα πολύ προσωπική ζωή, πολλές ώρες ύπνου, αλλά… ΧΑΛΑΛΙ ΤΟΥ!

ΧΑΛΑΛΙ ΜΟΥ!

και κυρίως: ΧΑΛΑΛΙ ΣΑΣ!

(Για όσους δεν ξέρουν, θα τα βρουν δίπλα στα λινκ.)

At Παρ Νοε 30, 09:30:00 πμ, ΜΗΘΥΜΝΑΙΟΣ said...
Είσαι ακαταμάχητη, Κατερίνα μου, Μπράβο σου και... χαλάλι μας!!!Πρωινά φιλάκια...

At Παρ Νοε 30, 10:01:00 πμ, Χελώνα said...
Μπράβο σου Κατερίνα.Είμαι περήφανη για σένα.Εγώ είμαι ακόμη πρωνήπια.Καλημέρα, καλό Σ/Κ και καλό μήνα να έχουμε.Υ.Γ:Είδες τι ωραία στόλισαν τη πόλη?Πήλιο πας καθόλου?

At Παρ Νοε 30, 09:26:00 μμ, ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...
Γλυκειά μου Κατερίνα, Ελπίδα και Ανάσα ΜΑΣ...ΧΑΛΑΛΙ Ο ΚΟΠΟΣ ΣΟΥ!!!!΄Ετσι σε γνώρισα τον Ιούνιο 2006 με τα πολλά ποστς κάθε μέρα, έτσι σ'αγάπησα και έμεινα κοντά σου, για την αγάπη που απλόχερα μοιράζεις.Είσαι δυναμική, ευαίσθητη τρυφερή και συνάμα αξιοπρεπής παρουσία στο χώροκαι Σ΄ΑΓΑΠΑΜΕ!!!!Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

At Σαβ Δεκ 01, 04:23:00 πμ, Ανώνυμος said...
Στράτο μου, όχι και ακαταμάχητη! Περασμένα μεγαλεία όμως! Χρόνος, γιοκ, πια!χελωνίτσα μου, όχι και προνήπια!Καλημέρα, Καλό Σαββατοκύριακο, Καλό μήνα! Δεν τον στόλισαν ακόμα τον Βόλο! Πήλιο πήγα στις εκλογές για μια ώρα και άλλη μια ώρα στις αρχές Οκτώβρη!Δυστυχώς! Δουλεύω πολύ και δεν έχει δρομολόγια ΚΤΕΛ που να με βολεύουν.γλαρένια μου,και εγώ σας αγαπάω γλαρένια μου! Φιλάκια, μόλις ήρθα, πρέπει να κοιμηθώ λίγο και να ξαναφύγω.

At Κυρ Δεκ 02, 02:11:00 πμ, Ιουστίνη Φραγκούλη said...
Κατερινάκι λατρεμένο,Σου ετοίμασα το πάρτυ της γιορτής σου στα δικά μου χιόνια κι εσύ δεν ήρθες. Αλλά αφού ήσουν μέσα στα κυκλάμινα πώς να βρείς χρόνο για την παγωνιά μου.Σε λατρεύω γιατί είσαι γενναιόδωρη και μάγκισσα κι απ΄όλα.Φιλιά σου

At Κυρ Δεκ 02, 02:11:00 πμ, Ιουστίνη Φραγκούλη said...
Κατερινάκι λατρεμένο,Σου ετοίμασα το πάρτυ της γιορτής σου στα δικά μου χιόνια κι εσύ δεν ήρθες. Αλλά αφού ήσουν μέσα στα κυκλάμινα πώς να βρείς χρόνο για την παγωνιά μου.Σε λατρεύω γιατί είσαι γενναιόδωρη και μάγκισσα κι απ΄όλα.Φιλιά σου

At Κυρ Δεκ 02, 03:25:00 πμ, Ανώνυμος said...
Ιουστινάκι μου, μόλις ήρθα μετά από 14 ώρες δουλειάς, πάλι.Το τέζα είναι λίγο. Έρχομαι. Πάω να βάλλω κωδικό.Φιλιά! Θα δω χιονάνθρωπο;

At Κυρ Δεκ 02, 03:40:00 πμ, Κατερίνα said...
Ο/Η Κατερίνα είπε... Ιουστινάκι μου, είσαι θεά!!!!!Όλα αυτά για μένα; Αχ, βρε Ιουστινάκι μου! Δεν μάζευα κυκλάμινα! Στο περίπτερο ξημερωβραδιάζομαι! Όσο αντέχω.Σ΄ευχαριστώ κορίτσι μου! ΤΟΟΟΣΟΟΟΟΟΟΟΟ πολύ!Με συγκίνησες πολύ.... Ευχάριστη συγκίνηση... Κι απρόσμενη! και έκπληξη! και και πολλά και!ΚΙ ΕΓΩ ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ, ΙΟΥΣΤΙΝΗ ΜΟΥ!ΑΝ ΕιΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΑΓΩΝΙΑ... ΤΥΦΛΑ ΝΑ 'ΧΟΥΝ ΟΙ ΚΑΥΣΩΝΕΣ! ΦΙΛΙΑ! ΘΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΣΑΝ ΠΟΥΛΑΚΙ ΑΠΟΨΕ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! είπα;Φιλάκια πολλά και σου εύχομαι ότι καλύτερο στη ζωή σου!Επιφυλάσσομαι...Θα σε "δω" άλλη στιγμή που θα δουλεύω λιγότερες ώρες. Οκευ;Καλό μας ξημέρωμα! Καλό μήνα!Όλα καλά!December 1, 2007 5:36 PM

At Κυρ Δεκ 02, 03:46:00 πμ, Κατερίνα said...
τα κεφαλαία του συμπληρώματος τα έγραψα μετά, αλλά μπήκαν στο μέσον της αντιγραφής. Μιλάμε για πολύ πτώμα... κι έχω κι αύριο ζόρια.ΙΟυστίνη μου το έβαλα κι εδώ, στη σκέψη μη δε το δεις στο δικό σου!Άκου πόσο κόλλησα!Φιλάκια!Παιδιά, Καλό μήνα σε όλους!

...μπλε δρόμοι ...

.

At Πεμ Νοε 29, 01:15:00 πμ, ΠΡΕΖΑ TV said...
Μελαγχολικο το συννεφιασμενο τοπιο...
At Πεμ Νοε 29, 01:48:00 πμ, κυκλάμινο said...
Γεια σου πρέζα μου! Αν θες να γελάσεις, πήγαινε στο περίπτερο...Από κει ήρθα.Καλό ξημέρωμα!
At Πεμ Νοε 29, 11:19:00 πμ, nyctolouloudo said...
απίστευτη η πολυχρωμία και η ομορφιά που έχει το μουντό και μαύρο σύννεφο....την καλημέρα μου!
At Πεμ Νοε 29, 12:06:00 μμ, Χελώνα said...
Τι υπέροχος ουρανός! Γνωστός βέβαια αφού βλέπουμε τον ίδιο.Καλημέρα
At Πεμ Νοε 29, 03:03:00 μμ, ΜΗΘΥΜΝΑΙΟΣ said...
Υπέροχα χρώματα, θαυμάσια φαντασία, φθινοπωρινή ελεγεία!!!
At Πεμ Νοε 29, 08:26:00 μμ, Κατερίνα said...
Νυχτολούλουδο, που είσαι βρε κορίτσι; Δεν είπαμε θα ξαναπεράσεις; Πώς περάσετε; Σας άρεσε το Πήλιο;Πω, πω, απορίες! Εύχομαι όλα καλά!
At Πεμ Νοε 29, 08:28:00 μμ, Κατερίνα said...
Καλό βράδυ χελωνίτσα μου! Ένας είναι ο ουρανός για όλους μας!Ευτυχώς!
At Πεμ Νοε 29, 08:29:00 μμ, Κατερίνα said...
Στράτο μου, κι εμένα μ' άρεσε πολύ αυτή με το πούλμαν που τα σύννεφα συνεχίζονται στα τζάμια...Καλό βράδυ!
At Πεμ Νοε 29, 11:01:00 μμ, ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...
Κι' αυτή η ...υπνωτισμένη θάλασσα...όνειρο..Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
At Πεμ Νοε 29, 11:15:00 μμ, Κατερίνα said...
Φιλί και γλαρένιες αγκαλιές, γλαρένια μου!

ΔΡΩΜΕΝΑ Ένα περιοδικό για το θέατρο

Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον!

Περισσότερα στον Νίκο Λαγκαδινό:

http://nikoslagadinos.blogspot.com/2007/11/blog-post_22.html

Ο "γοργοπόδαρος" Άγιος Εφραίμ"

Ήμουνα στο περίπτερο, όταν ήρθε ο κυρ Παναγιώτης και μου είπε:
-Άστα τι έπαθα, κυρία Κατερίνα! Έχω δυο μήνες που παιδεύομαι με κάτι μεγάλες πέτρες στα νεφρά και υποφέρω! Όλο παθαίνω κωλικούς και τρέχω στο Νοσοκομείο. Έκανα δυο φορές λιθοτριψία και δε λένε να σπάσουνε! Είναι πολύ μεγάλες! Τώρα θα πάω πάλι σε ένα μήνα. Μιλάμε για πολύ πόνο! Αβάσταχτο!
-Περαστικά σου κύριε Παναγιώτη μου! Μακάρι να μπορούσα να σε βοηθήσω!
-Πώς να βοηθήσεις; Πολύ νερό και περπάτημα μου είπαν οι γιατροί.

Εκείνη τη στιγμή θυμήθηκα τον Άγιο Εφραίμ.
-Κύριε Παναγιώτη, του είπα, δεν ξέρω αν πιστεύεις στα θαύματα, αλλά εγώ έχω λαδάκι απ’ το μοναστήρι του Αγίου Εφραίμ. Αν θέλεις, να σου φέρω να βάλλεις λίγο. Αυτός ο Άγιος είναι θαυματουργός και γοργοπόδαρος, έτσι τον λένε, του είπα.
-Φέρε, είπε ο κύριος Παναγιώτης, διστακτικά. Με χαιρέτησε και έφυγε κουτσαίνοντας, γιατί πονούσε.

Μόλις έφυγε, εγώ ξεχάστηκα και χάζεψα περιοδικά και εφημερίδες, ως συνήθως.
Άνοιξα ένα κουτσομπολίστικο περιοδικό που σπάνια χαζεύω. Συνήθως διαβάζω βιβλία, αλλά αν είναι ώρα αιχμής, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ και το καθυστερώ για αργότερα.
Άνοιξα λοιπόν το περιοδικό Χάι. Για πότε βρέθηκα στις τελευταίες του σελίδες, δεν κατάλαβα.
Δεν είχα όρεξη να μάθω τα κουτσομπολιά των καλλιτεχνών και το ξεφύλλισα γρήγορα.

Όταν είδα μπροστά μου την εικόνα του Αγίου Ευφραίμ, έπαθα πλάκα! Νόμιζα πως έχω παραισθήσεις!
Ξανακοίταξα το περιοδικό και είδα ότι είχα όντως, «σώας τας φρένας».
Το χάρηκα πολύ! Το πήρα σαν σημάδι από Εκείνον! Από τότε που Τον γνώρισα, έχουμε άλλη επαφή…

Την άλλη μέρα το απόγευμα ήρθε ο κύριος Παναγιώτης, χαρούμενος και φώναζε από μακριά, πριν καν φτάσει στο περίπτερο:
-Σου είπε ο άντρας σου; Τα’ μαθες; Και κούναγε χέρια και πόδια!
-Τι να μου πει; Έφερα το λαδάκι…
-Πάνε οι πέτρες! Τις κατούρησα χθες! Μόλις έφυγα από δω, πήγα στο σπίτι και τσακ τσακ, βγήκαν όλες! Όσες πρόλαβα τις μάζεψα, να τις δείξω στο γιατρό! Μεγάλες, μαύρες, σκληρές και μυτερές ήταν. Γι’ αυτό πονούσα τόσο πολύ. Τώρα ξέρω πως έφυγαν, δεν θα δείξουν τίποτα οι ακτινογραφίες και δεν θα ξανακάνω λιθοθριψία!
-Χαίρομαι κύριε Παναγιώτη μου! Σιδερένιος! Το λαδάκι δεν θα το πάρεις;
-Θα το πάρω και θα το βάλλω στο εικόνισμα. Αχρείαστο να ‘ναι!

Του έδειξα το περιοδικό και του είπα ότι αρκεί να τον επικαλεστείς αυτόν τον Άγιο και φτάνει!

Δεν ξέρω πόσο πίστεψε ότι τον βοήθησε ο Άγιος Ευφραίμ και δεν με νοιάζει. Αρκεί που ξέρω εγώ…

Μπράβο πάντως στο περιοδικό Χάι για αυτή του τη στήλη! Τίποτα δεν είναι τυχαίο σ' αυτή τη ζωή!

At Δευ Νοε 26, 01:00:00 πμ, ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...
Κατερινάκι μου,Είσαι καλή ψυχή!!!Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
At Δευ Νοε 26, 01:07:00 πμ, Κατερίνα said...
Όλων μας οι ψυχές γλαρένια μου είναι καλές, γι' αυτό είναι και οι μόνες που "ταξιδεύουν" αιώνια!Φιλιά το κορίτσι μου!
At Δευ Νοε 26, 01:49:00 πμ, Sailor said...
Καλημέρα ΚατερίναΧρόνια σου πολλάΠάντα χαρούμενη και ευτυχισμένηΦιλιά θαλασσινά
At Δευ Νοε 26, 07:45:00 πμ, NIOBH said...
Καλημέρα Κατερίνα, Χρόνια πολλά για την χθεσινή γιορτή σου,νά'σαι πάντα γερή και δυνατή!!Όσο για το περιοδικό ΧΑΙ, εγώ πάλι "χαλιέμαι" όταν βλέπω την στήλη με τους βίους αγίων που έχει καθιερώσει και στην επόμενη σελίδα τις ημίγυμνες φωτογραφίες με τα "090"...Αν μη τί άλλο μου φαίνεται...προκλητικό (για να μη το χαρακτηρίσω αλλιώς)...ευτυχώς όπως κι εσύ, δεν το ξεφυλλίζω σχεδόν ποτέ παρά μόνο όταν θέλω, κυριολεκτικά , να χαζολογήσω.
At Δευ Νοε 26, 11:29:00 πμ, Χελώνα said...
Χρόνια σου πολλά Κατερίνα και Αγιος Ευφραίμ να μας προστατεύει όλους με τη χάρη του.Θαύματα γίνονται αλλά τα ζει μόνο εκείνος που ξέρει και δεν έχει εγωισμό.
At Τρι Νοε 27, 01:41:00 μμ, Κατερίνα said...
Ευχαριστώ αγαπημένε μου σαιλόρ!Κι εσύ να είσαι γερός και ευτυχισμένος!Πολλά πολλά φιλιά!
At Τρι Νοε 27, 01:45:00 μμ, Κατερίνα said...
Νιόβη μου, σ' ευχαριστώ κορίτσι μου για τις ευχές! Να είσαι καλά κι εσύ και η οικογένειά σου!Όσο για το Χάι, κι εμένα μου χτύπησε άσχημα στην αρχή, αλλά μετά το πήρα αλλιώς...Όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, κάποιος τρόπος πρέπει να βρεθεί για να τον "φτάσει"... το βουνό.Φιλάκια!
At Τρι Νοε 27, 01:50:00 μμ, Κατερίνα said...
Καλώς την χελώνα μου! Γούρι η χελώνα! Γούρι!Αν κι εγώ πάω τελευταίως σαν την χελώνα και θα μου πήγαινε!Ευχαριστώ χελωνίτσα μου για τις ευχές!Νομίζω χελωνίτσα μου πως όλοι μας τα ζούμε, απλά λίγοι είναι αυτοί που τα παραδέχονται σαν θαύματα. Τα λένε συμπτώσεις ή τύχη.Φιλάκια πολλά!

"Το θεϊκό παρόν" της Ελένης Γκίκα

"Το θεϊκό παρόν" έγραφε σήμερα στο ΕΘΝΟΣ η Ελένη Γκίκα.

«Ο στόχος είναι η στιγμή. Η κατάκτησή της το μεγαλύτερο επίτευγμα».
….

Κι έτσι για λίγο, ένα βράδυ Κυριακής, έπαψα να αναρωτιέμαι πόσο «αιώνιο» και «αμετάβλητο» χωρά σε μια σελίδα ή σ’ ένα βράδυ. Μια σελίδα ή μια στιγμή είναι ήδη αρκετή…

8 Comments:
At Κυρ Νοε 25, 12:35:00 πμ, ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...
Κατερίνα μου,ΧΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ, με ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ.ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ!!!Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
At Κυρ Νοε 25, 11:29:00 πμ, advocatus diaboli said...
Χρόνια πολλά γλυκειά μου. Πολύχρονη και ευτυχισμένη
At Κυρ Νοε 25, 03:16:00 μμ, Ιουστίνη Φραγκούλη said...
Μπάινω και σ΄αυτό το διαμέρισμα για να σου ευχηθώ ολόψυχα Χρόνια Πολλά Κι Ευτυχισμένα, πασπαλισμένα μα την αγάπη των γύρω σου. Γιατί το αξίζειςΦιλιά απο το χιονισμένο Μόντρεαλ
At Κυρ Νοε 25, 08:29:00 μμ, George said...
Απο το πρωί έχω στο νού μου "να πώ χρόνια πολλά στην Κατερίνα" Να που ήρθε η ώρα.Χρόνια σου πολλά Κατερίνα να είσαι πάντα χαρούμενη κοντά στα αγαπημένα σου πρόσωπα. Να γράφεις όλα αυτά τα όμορφα που διαβάζουμε.ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
At Κυρ Νοε 25, 10:21:00 μμ, Κατερίνα said...
Ευχαριστώ γλαρένια μου! Κι εσύ να χαίρεσαι την όμορφη και μεγάλη σου οικογένεια! Να δεις τα λουλούδια σου ευτυχισμένα!Φιλιά!
At Κυρ Νοε 25, 10:22:00 μμ, Κατερίνα said...
Ευχαριστώ διαολάκι μου! Κι εσύ να είσαι γερή και ευτυχισμένη και ότι ποθείς!Φιλιά!
At Κυρ Νοε 25, 10:26:00 μμ, Κατερίνα said...
Ευχαριστώ Ιουστινάκι μου που έχεις χιονάκι και ζηλεύω!Χωρίς την αγάπη των άλλων Ιουστίνη μου, δεν έχει νόημα η ζωή!Φιλάκια το κορίτσι μου και να είσαι γερή και ευτυχισμένη! Να χαίρεσαι την οικογένειά σου και πάντα πνευματικές επιτυχίες!
At Κυρ Νοε 25, 10:28:00 μμ, Κατερίνα said...
Να είσαι καλά, γιώργο μου! Να είσαι γερός και ευτυχισμένος και να χαίρεσαι κι εσύ την οικογένειά σου!Φιλιά!

Ποιος νοιάζεται;

Και μια και έλεγα για μπλογκ που θαυμάζω, βρήκα την ευκαιρία να πω, τι θα ήθελα να είχα σπουδάσει.
Απ' την φωτογραφία της Αγγελικής Νικολούλη θα καταλάβατε...
Θα ήθελα να ήμουνα δημοσιογράφος και να μπορώ να τα "ψάξω" όλα, ότι στραβό συμβαίνει γύρω μου. Από εξαφανίσεις, μέχρι αιφνίδιους θανάτους, μέχρι κακοποιημένα παιδιά, μέχρι εμπόρους ναρκωτικών, μέχρι κοιλιές που φουσκώνουν ομαδικά και δεν βλέπω παιδιά...
Πολλά θα ήθελα να ψάξω, αλλά δε βαριέσαι!
Μια χαρά είμαι στην ησυχία μου και στα προβλήματά μου!
Δε βαριέσαι, ποιος νοιάζεται;...
Κι οι δημοσιογράφοι στην ουσία, δεν νοιάζονται... όπως το ίδιο κάνει και το κράτος και οι κοινωνικές υπηρεσίες...

Τα χρωστούμενα...

Και τώρα στα δικά μας:
Χρωστάω ένα παιχνίδι. Εδώ και μέρες ο μελομένος με καλούσε σε ένα παιχνίδι,

http://neraidokosmos1.wordpress.com/2007/11/09/iur/


στο οποίο όμως εγώ θα κάνω κάποιες παραλλαγές, αφού πρώτα τον ευχαριστήσω.

Εγώ δεν θα πω «αν δεν ήμουν η Κατερίνα ή το κυκλάμινο ποια ή ποιος θα ήθελα να είμαι», ούτε σε ποιον μπλόγγερ θα ήθελα να μοιάζω ή ταυτίζομαι, γιατί πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος έχει την δική του προσωπικότητα, αλλιώς θα ήταν άλλος άνθρωπος.


Θα πω ποιους μπλόγγερ θαυμάζω πολύ και θα ‘θελα να τους διαβάζω για όσο ζω, ακόμα κι όταν απομακρυνθώ απ’ τα μπλογκ.

Είναι:
http://alefmoha.blogspot.com/
http://advocdiab.blogspot.com/
http://many-books.blogspot.com/
http://l-exeis.blogspot.com/
http://neraidokosmos1.wordpress.com/

Τα «γιατί» και τα «διότι» μην τα ψάχνετε… Φαίνονται!…

Φυσικά μ’ αρέσουν πολλά μπλογκ και ειδικά των «γνωστών» μου! Μ' αρέσει να τους επισκέπτομαι, να μαθαίνω τα νέα τους, να διαβάζω τις σκέψεις τους, να θαυμάζω φωτογραφίες, ποίηματα, κείμενα και στιγμές, αλλά αν αρχίσω να σας μιλάω για αυτούς τους “γνωστούς” θα ξημερώσει. Είναι διάσπαρτοι στα λινγκ μου, στο παλιό και νέο ταξίδι του κυκλάμινου.


Κι αυτή την 96χρονη γιαγιά την θαυμάζω,

http://amis95.blogspot.com/

άρα, θα χαθούμε στο μέτρημα!

Επίσης μ’ αρέσει ν’ ανακαλύπτω και νέα μπλογκ, πράγμα που έχω μήνες να κάνω, λόγω έλλειψης χρόνου. Σίγουρα υπάρχουν και άλλα αξιόλογα που εγώ δεν ξέρω, άλλωστε τα μπλογκ είναι στην αρχή τους ακόμη, τώρα το μαθαίνουν στην Ελλάδα, οπότε πάντα κάποια θα ξεχωρίζουν έναντι άλλων.

Εκείνο που μετράει είναι που βρήκε ο καθένας μας μια «γωνιά» να εκφραστεί και σε όποιον αρέσει! Έτσι δεν είναι;

Μες τις παραλλαγές είναι κι ότι δεν θα δώσω την σκυτάλη, γιατί δεν θέλω να βγάλω απ’ το πρόγραμμά του κανέναν. Όποιος θέλει να συνεχίσει, ελεύθερα!
Εγώ το «έπαιξα» με δικό μου τρόπο τώρα που είχα χρόνο και διάθεση.

*Μελομένε μου, όκευ οι εκρεμότητες;

...και ΞΑΝΑ, για να μην ξεχνιόμαστε...

Από ΕΤ weekly

κι' αυτό μετράει...

Συχνά διαβάζουμε λόγια που μας εκφράζουν πολύ!

π.χ. αυτό το ποίημα του Χρήστου Χαρατσάρη που εγώ θα του έδινα και ένα άλλο τίτλο:

Κι αυτό μετράει!

* * *

Απόσπασμα του ποιήματος:

Κοιτώντας Πάντοτε Ψηλά

......

Κάποιοι σε είπαν άγριο χιόνι του χειμώνα

και κάποιοι άλλοι ματωμένη λεγεώνα

μα εγώ σε βλέπω που κοιτάς

ένα παιδάκι πεινασμένο μες στα μάτια

κι' αυτό μετράει....

.....

Κάποιοι άλλοι άνθρωποι σου δίνουνε το χέρι

και κάποιοι απάνθρωποι φαρμάκι και μαχαίρι

μα εσύ κακό δε σκέφτεσαι

κι' αυτό πολύ μετράει...

........

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ κ. Χρήστο Χαρατσάρη!

* * *

Κυκλοφορεί μία νέα εφημερίδα που την λένε ΚΡΑΥΓΗ και έφτασε στα χέρια μου.

Εκδότης της και διευθυντής ο κύριος Γιάννης Τζιβάνης που του εύχομαι Καλή Επιτυχία και Καλή Συνέχεια στο μεράκι του και όλης του της ομάδας!

Την βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα και χρήσιμη αυτή τη φωνή!

Ψάξ'τε την! (Διανέμεται δωρεάν.)

Ξανά...

Στο όνομα της "φιλανθρωπίας" ...

Το διάβασα στο ΕΤ weekly και έμεινα...

Όσο για τις φωτο... ΠΟΝΑΝΕ!

Κορυνών συνέχεια

της συνέχειας και θα έχουμε κι άλλη, δυστυχώς!

Υπομονή κι εκεί...

ΒΡΟΧΗ...

ή αλλιώς:
"ο κλέψας του κλέψαντος"
Μόλις σχόλασα βρεγμένη ως το κόκκαλο και πριν κοιμηθώ για βράδυ (ώρα 5:25 π.μ. έτσι βγαίνει το ψωμί!), είπα να κλέψω απ' τον μελομένο:

http://neraidokosmos1.wordpress.com/2007/11/10/n/


αυτή τη φωτογραφία, που την έκλεψε απ' την Μαρία Νικολάου:

http://hliaxtida.pblogs.gr/


και μ' άρεσε τόσο πολύ!
Καλημέρα για σας παιδιά!
Καληνύχτα για μένα!

(Χρωστάω επισκέψεις παιδιά, το ξέρω! Χρόνο ψάχνω!)

ΕΛΕΥΘΕΡΗ και πάλι η μάννα!

Από χθες τ’ απόγευμα Τετάρτη 14 Νοέμβρη 2007 και ώρα 6μ.μ. το βιβλίο «Γράμμα στη μάννα… με δύο ν» καθώς και τα πνευματικά δικαιώματά του, είναι «ΕΛΕΥΘΕΡΑ»!
Μαζί τους κι εγώ!

Κάποια προβλήματα προκύπτουν σ’ αυτή τη ζωή -μάλλον- γιατί πρέπει, γι’ αυτό και λύνονται μόνα τους, εκεί που εσύ βλέπεις αδιέξοδο…

Μάιο του 2006 βγήκε η τρίτη έκδοση αυτού του βιβλίου
(τις προηγούμενες δύο τις έβγαλα μόνη μου)
απ’ τις εκδόσεις ΚΑΛΥΔΩΝ, του κ. Λευτέρη Καπώνη, απ’ την Αθήνα και η συγκίνηση και η χαρά μου, τότε, ήταν μεγάλη. Την μάννα θα την μάθαιναν και πέρα απ’ τα δικά μου «χωρικά ύδατα» και την ευκαιρία της ζωής μου, μου την έδινε αυτός ο άνθρωπος, Αυτός:
Συγγραφέας:
http://www.livanis.gr/ViewAuthors.aspx?ValueId=29704
Σεναριογράφος: http://www.senariografoi.gr/script.php?l=gr&p=membersDetails&member=27


Ήταν μεγάλη τύχη…
Αυτή η τύχη όμως, κράτησε πολύ λίγο, γιατί δεν είχα υπολογίσει ότι τα άλλα ταλέντα του κυρίου Λευτέρη (και είναι και πολλά!) θα του έκλεβαν χρόνο και τα βιβλία μου (όχι μόνο τα δικά μου, αλλά και άλλων νέων συγγραφέων) θα έμεναν στην αποθήκη…
Δεκαοχτώ ολόκληρους μήνες έκανε υπομονή η Μάννα, για να πάρει τα δώρα της (δωρεές στη μνήμη της, μέσω των βιβλίων - οι παλιότεροι ξέρουν), άλλο τόσους μήνες υπομονή έκανα κι εγώ.


Πονούσε πολύ…
Μέχρι χθες.
Συναντηθήκαμε και μ’ ένα «χαρτί», χαμόγελα και ευχές, μας ελευθέρωσε!
Ένας άνθρωπος της τέχνης, όπως είναι ο κύριος Λευτέρης, κλείνει τον εκδοτικό του οίκο και δε θα μπορούσε με τίποτα να πολτοποιήσει τα όνειρα, τις σκέψεις και τις ζωές τόσων ανθρώπων!

Ευχαριστώ από καρδιάς, κύριε Λευτέρη!
Εύχομαι κάθε ευτυχία και επιτυχία στη ζωή σας και στην καριέρα σας!
Κι αν με τις εκδόσεις δεν τα καταφέρατε όσο θα θέλατε, δεν πειράζει!
«Πολλά καρπούζια σε μια μασχάλη… δε χωράνε!» Έτσι δεν λένε;
Άλλωστε, εκδότες υπάρχουν τόσοι πολλοί! Από καλούς συγγραφείς και σεναριογράφους πάσχουμε.

Σύντομα τα υπόλοιπα βιβλία θα είναι στα χέρια μου. Έτσι το ‘θελε απ’ την αρχή η μάννα. Τα βιβλία της μόνο να χαρίζονται!
Γιατί η μάννα με δύο ν, δεν υπήρξε, ούτε για να πουληθεί, ούτε για να αγοραστεί, αλλά για έναν άλλο ιερό σκοπό κι όπως φαίνεται, θα τον πετύχει φέτος!


Η περιπέτεια αυτού του βιβλίου είναι μεγάλη κι αν είμαι καλά, κάποτε θα την γράψω.

Ναι, εκείνο το βιβλίο, όπως και οποιοδήποτε άλλο καινούργιο.... θα «πουλιέται» και θα το βρίσκετε εύκολα.

Πλησιάζουν τα «δώρα» της και είμαι συγκινημένη με τις εξελίξεις.

Μερικές φορές η ζωή γράφει τα καλύτερα σενάρια!

Μπορεί τα υπόλοιπα προβλήματα με τις κορύνες κ.λ.π να συνεχίζονται, μα κέρδισα μια «μάχη» και πήρα δυνάμεις για τον «πόλεμο», αυτόν που λέγεται ζωή και επιβίωση.

8 Comments:
At Παρ Νοε 16, 09:52:00 πμ, Trelofantasmeni said...
Xαρηκα πολύ με τα ευχάριστα νέα ...το βιβλίο για τον κάθε συγγραφέα είναι ένα απο τα "παιδιά" του , το πονάει γιατι με κόπο και προσπάθεια το έγραψε "δημιούργησε"Φιλενάδα χαίρομαι με την χαρά σου και σου υπόσχομαι να το διαβάσωΠολλά φιλιά
At Παρ Νοε 16, 01:56:00 μμ, ΜΗΘΥΜΝΑΙΟΣ said...
Κάθε εμπόδιο σε καλό, Κυκλαμινάκι μου, δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ πολτοποιημένα βιβλία. Κάπου θα ήταν προς το κόκκινο ο πολτός απ' το αίμα...Να, λοιπόν, που η ζωή, παρ’ όλες τις κορύνες και τ’ άλλα της, σου έδωσε τη χαρά τούτη κι εύχομαι μόνο νίκες πια στις μάχες που έχεις ακόμα να δώσεις...Με όλη μου την αγάπη!
At Παρ Νοε 16, 04:29:00 μμ, ανάσα ελπίδας said...
Φιλενάδα μου, σ' ευχαριστώ για την κατανόησή σου! Αυτό το βιβλίο δεν με "παίδεψε" στη γραφή του, αφού ήταν αντιγραφή του ημερολογίου μου, όσο με παίδεψε και με παιδεύει ακόμα σαν βιβλίο.Γι' αυτό και το πονάω τόσο πολύ!Φιλενάδα μου, δεν είναι ακριβώς χαρά...Ένα μεγάλο εμπόδιο ήταν που ξεπεράστηκε πια, αλλά έχει αφήσει τα σημάδια του... Δεν βρίσκω την ακριβή λέξη να σου περιγράψω αυτό που νιώθω, αλλά, φτάνει το ότι με νιώθεις κι εσύ!Κορίτσι μου, δεν θα το βρεις. Γράψε μου αν θέλεις την διεύθυνσή σου να σου το στείλω, μόλις το έχω στα χέρια μου. (Εννοείται το δωρεάν!)Φιλιά πολλά, φιλενάδα μου!
At Παρ Νοε 16, 04:38:00 μμ, ανάσα ελπίδας said...
Ευχαριστώ μηθυμναίε μου, για όλα!Σε σκεφτόμουν στην Αθήνα, αλλά ήρθα για λίγες ώρες, μετά από δουλειά και άυπνη και κατέρρευσα στο κρεββάτι.Δεν τηλεφώνησα ούτε στα αδέλφια μου! Για μένα η Αθήνα έχει καταντήσει εφιάλτης!Ελπίζω να έρθω μια φορά χαλαρή και μόνο για βόλτες!Τότε θα σας συναντήσω όλους εσάς τους ιντερνετικούς φίλους μου.Φιλάκια μηθυμναίε μου!Έχουν μείνει πολλοί κόμποι ακόμα άλυτοι, μα σιγά σιγά θα τους λύσω και θα βρίσκω χρόνο και για το μπλογκ και για τους φίλους μου.Υγεία να έχουμε... κι όλα θα γίνουν!
At Σαβ Νοε 17, 10:41:00 πμ, melomenos said...
χαίρομαι που είχε αυτή την όμορφη εξέλιξη το βιβλίο σου!το έχω φτάσει στην μέση όσο για τις εντυπώσεις μου θα τις μάθεις όταν τελειώσω! :)περιμένω όπως είπες να έρθει ο χειμώνας!!!καλό σου σαββατοκύριακο καλή ξεκούραση
At Σαβ Νοε 17, 12:57:00 μμ, ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...
Ευχάριστα τα νέα σου σήμερα και εύχομαι στη ζωή σου ΠΑΝΤΑ, έτσι να είναι ΟΛΑ!!!Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
At Σαβ Νοε 17, 06:27:00 μμ, ανάσα ελπίδας said...
Ευχαριστώ μελομένε μου, γενικώς!Φιλάκια, θα τα πούμε!
At Σαβ Νοε 17, 06:31:00 μμ, ανάσα ελπίδας said...
Ευχαριστώ γλαρένια μου αγαπημένη!Το μέλλον θα δείξει. Μακάρι σε όλο τον κόσμο να πηγαίνουν όλα καλά και να καταργηθούν τα προβλήματα, αλλά η ζωή έχει άλλη γνώμη!Δυστυχώς!

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΚΟΡΥΝΕΣ

Φίλοι μου, είμαι πολύ στο τρέξιμο τον τελευταίο καιρό.

Γενικώς... προβλήματα.

Με συγχωρείτε που έχω τα σχόλια κλειστά, αλλά δεν αντέχω κι αυτό το άγχος μαζί.

Δηλαδή ποιος μου έγραψε, τι μου έγραψε, να του απαντήσω εγκαίρως, να τον επισκεφτώ, να δω το θέμα του κι αν είναι σοβαρό όπως το χθεσινό έκτακτο με το παιδάκι, να γίνω σμπαράλια!

Ξέρω ότι έχω λίγες ψυχολογικές αντοχές ακόμα (αλλά και σωματικές, γιατί δουλεύω πολύ και κοιμάμαι λίγο) και τις κρατάω πως και πως για να ανταπεξέλθω στα δικά μου προβλήματα.

Τα προβλήματα σε κάνουν εγωιστή κι απ' ότι φαίνεται, έγινα κι εγώ.

Θα περάσει όμως, όπως και τα προβλήματα, ελπίζω!

Η ελπίδα δεν χάθηκε, ακόμα!

Να είστε όλοι σας καλά και ΥΠΟΜΟΝΗ!

"Μπόρα είναι, θα περάσει! " που έλεγε κι η μάννα!

Κορυνών συνέχεια

Εφημερίδα ΓΝΩΜΗ

ΣΟΣ για ένα παιδάκι! ΕΚΤΑΚΤΟ

ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ .......
....... (εξήγηση για το σβήσιμο στο τέλος)


ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ,
ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ, ΤΗ ΔΑΣΚΑΛΑ ΤΟΥ, ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ.....


ΑΣ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΡΕΞΕΙ ΣΤΟ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΓΕΡΟΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ......


ΑΣ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΡΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΟΠΩΣ ΕΜΕΙΣ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ........................


Περισσότερες πληροφορίες στο μπλογκ:

http://30fylla.blogspot.com/2007/11/ooio-mopei-bohhei.html

Σημείωση 1: 17/11/ο7

Πήγα απόψε στη genna:

http://30fylla.blogspot.com/

και έλλειπε το ποστ. Άρα το παιδάκι είναι καλά! Μακάρι!

Σημείωση 2: 18/11/07 (ώρα 12:16)

17 Νοέμβριος 2007 5:59 μμ
ανάσα ελπίδας είπε...
genna ρθα να ρωτήσω για το παιδάκι και είδα έσβησες το ποστ. Άρα όλα καλά!Να είσαι καλά!


17 Νοέμβριος 2007 7:45 μμ
genna είπε...
KAΛO MOY KYKΛAMYNO
EΛABA AYTO KAI XAPHKA ΠOΛY...

Ανώνυμος είπε...
Kαλησπερα ! Σας ευχαριστω για την προσπαθεια και την μεγαλη βοηθεια, ο Θεος να σας εχει καλα. Θα σας παρακαλουσα ομως τωρα να το κατεβασετε καθως δεν ειναι πλεον αναγκη, ο Δημητρης μας αναπληρωνει μονος του το αιμα. Δεν ειναι αμεση αναγκη πλεον και δυστυχως το ΑΧΕΠΑ το βλεπει πια σαν ενοχληση. Το ονομα μου ειναι Ντερος Γεωργιος και ειμαι ο Θειος του μικρου Δημητρη.Η ανταποκριση των φιλων ηταν τετοια που οσα ευχαριστω και να πω, να πουμε θα ειναι λιγα...Τα σεβη μου !!!http://www.musicwave.gr/el/members/member_info.asp?cat_id=3&id=2474&show=pΑυτη ειναι η σελιδα μου σε περιπτωση που πιστευτε οτι λεω ψεματα !!!!!15 Νοέμβριος 2007 7:06 μμ
17 Νοέμβριος 2007 7:46 μμ

*******
Μετά την απάντηση της genna έπρεπε κι εγώ να σβήσω τουλάχιστον τα ονόματα.

ΑΠΕΡΓΩ

Ενώ τα κυκλάμινα στο Πήλιο είναι στο φόρτε τους, το κυκλάμινο Κατερίνα αποφάσισε να σωπάσει και να απεργήσει, ως βουβή διαμαρτυρία για το έγκλημα που γίνεται τον τελευταίο καιρό στο Βόλο με τις κορύνες.


Κάποιοι αποφάσισαν, χωρίς να ενημερώσουν και χωρίς να δώσουν χρόνο στους καταστηματάρχες να ρυθμίσουν τη ζωή τους.


Δεν τους ρώτησε κανείς πως θα ζήσουν.
Δεν τους ρώτησε κανείς αν έχουν παιδιά που σπουδάζουν.
Δεν τους ρώτησε κανείς αν έχουν δάνεια.
Δεν τους ρώτησε κανείς αν ακόμα και πριν τις κορύνες τα έβγαζαν πέρα οικονομικά.


Έτσι απλά, μια ωραία πρωία, λες και είχαν να κάνουν με πρόβατα, έβαλαν φράχτες που μας λένε:
«Απαγορεύεται η στάση και η στάθμευση!»


Κλαίνε οι καταστηματάρχες που ήδη τους «έφραξαν» τον δρόμο της επιβίωσης. Τρέμουμε οι υπόλοιποι για την μέρα που ξημερώνει, περιμένοντας και ελπίζοντας να μη δούμε μπροστά μας τις κορύνες και τους πελάτες να μας χαιρετάνε βιαστικοί…


Δεν αντέχω άλλο το «ΘΑΝΑΤΟΣ» που αποφάσισαν μια ομάδα εκλεγμένων ανθρώπων. Δέχομαι τους λοιμούς, σεισμούς και καταποντισμούς. Εκεί έχω να κάνω μ’ ένα Θεό, την επανάσταση της φύσης και την μοίρα μου. Δε μπορώ να κάνω κι αλλιώς. Το «αποφασίζωμεν και διατάσσωμεν» όμως από ανθρώπους, σε μια χώρα δημοκρατική, δε μπορώ να το δεχτώ.


Σιγά τη μεγάλη πόλη και το κυκλοφοριακό της! Λες και ζυγίζεται το να φτάσει κάποιος ένα δεκάλεπτο νωρίτερα σπίτι του, με το να καταστραφούν οικονομικά δεκάδες οικογένειες!


Ήδη κάποιοι κλαίνε. Σύντομα θα είμαστε πιο πολλοί.
Έτσι είναι οι λύσεις προβλημάτων;
Νοιάστηκε κανείς πως θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι; Βρήκαν άλλες λύσεις ώστε να μη βρεθούν τόσες οικογένειες στο δρόμο;


Προτείνω να ξηλωθούν όλες οι κορύνες και να βρεθούν άλλες λύσεις για το κυκλοφοριακό του Βόλου.


Ως τότε, μαράθηκα… και σιωπώ.
Δεν αντέχω αυτή την ανασφάλεια που προέκυψε στη ζωή μου, έτσι, ξαφνικά, γιατί κάποιοι έτσι εύκολα αποφάσισαν.

Νεράϊδες φέρνει η νέα χρονιά

Νεραϊδόκοσμος και μελομένος, εδώ:

http://neraidokosmos.blogspot.com/

Πριν λίγο ήρθα σπίτι και βρήκα το ημερολόγιο των νεράϊδων να με περιμένει!

Τρελλάθηκα απ' την χαρά μου!

Μελομένε μου, είναι υπέροχο!

Πολύ τρυφερό, πολύ ρομαντικό, πολύ ποιητικό, πολύ ερωτικό, πολύ λεπτεπίλεπτο, πολύ, πολλά "πολύ"!

Συγχαρητήρια για την ιδέα, για την ευαισθησία σου, για τα ταλέντα σου, συγχαρητήρια για όλα!

Ευχαριστώ για την τιμή να το έχω στα χέρια μου, στο σπίτι μου, στην καρδιά μου!

Όλες οι νεράϊδες σου, όλα τα λουλουδάκια και όλα τα ποιήματά σου είναι εκλεχτά, μα σ' αυτόν τον Δεκέμβρη του 2008, που τόσο πολύ θ' αργήσει να 'ρθει, κόλλησα!

Τώρα κατάλαβα ότι πάντα θα χορεύεις στην πίστα της καρδιάς μου...

ΑΠΙΘΑΝΟ!

Καλές πωλήσεις μελομένε μου, και Καλές Νέες εμπνεύσεις!

Κάρτες Πηλίου

θα βρείτε στο ΠΗΛΙΟ:

http://kyklaminovounou2.blogspot.com/

και μια και βρήκα και τους γλάρους μου, σας τους χαρίζω!

Η Ζαγορά στο ΕΝ ΛΕΥΚΩ

Η πλατεία του Αγίου Γεωργίου Ζαγοράς, χθες...

Ευχαριστώ από καρδιάς το "εν λευκώ"
http://www.rodosport.gr/enlefko/
για το αφιέρωμά του στην αγαπημένη μου πατρίδα την Ζαγορά, μόνο που λυπάμαι που μ' έπιασε στον ύπνο και δεν έγινε αυτό το μπλογκ όπως το ονειρευόμουν.
"Πολλά καρπούζια σε μια μασχάλη δε χωράνε" έλεγαν οι παλιοί και δεν είχαν άδικο.
Θα φροντίσω να επανορθώσω αν και ήθελα να δημοσιεύω μόνο δικές μου φωτογραφίες, αλλά φέτος, πολλά τα εμπόδια ρε παιδί μου!

Έλεος πια με την Ρούλα Βροχοπούλου!

Έλεος ρε παιδιά με την Ρούλα Βροχοπούλου! Έλεος!
Η γυναίκα έχει το πρόβλημά της και οι μεσημεριανές εκπομπές με αποκλειστικότητα το tv weekend έδειχναν και σχολίαζαν τον γάμο της! Έλεος!
Η εκμετάλλευση σε όλο της το μεγαλείο!
«Ρουλίτσα μου και Ρουλίτσα μου, σ’ αγαπάει ο κόσμος…»
για ν’ ανέβουν τα ποσοστά τηλεθέασης.
Εκεί φτάσαμε σήμερα. Στην πλήρη εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου για το χρήμα, με εύκολο τρόπο τον πλήρη εξευτελισμό του «αδύναμου».
Δεν έχουν καταλάβει όμως, πως ναι, μπορεί την Ρούλα να την συμπονούμε σα την γειτόνισσα της διπλανής πόρτας, στα μάτια μας όμως πια δεν πέφτει η Ρούλα, αλλά η εκτίμηση των τηλε-παρουσιαστών που ασχολούνται μαζί της. Μπορεί τα νούμερά τους να ανεβαίνουν, οι τσέπες τους να φουσκώνουν, μα η ζωή είναι ρόδα και γυρίζει…
Πραγματικά, λυπάμαι τόσο πολύ!
Που είναι το Ραδιοτηλεοπτικό να επέμβει; Πως επιτρέπουν να εξευτελίζονται έτσι απάνθρωπα άρρωστοι και πονεμένοι άνθρωποι;
Παπαράτσι σκότωσαν την Νταϊάνα…
Συγκεκριμένοι παρουσιαστές σκοτώνουν αργά-αργά την Ρούλα και όχι μόνο.
Μέχρι που είναι ικανοί να φτάσουν;

Προς την Ρούλα:
Ρούλα μου, πέρα απ’ τον γιο σου, που τόσο πλήγωσες και συνεχίζεις να πληγώνεις κάθε μέρα, δεν σ’ αγαπάει κανείς άλλος αληθινά. Είναι ο μόνος που θα του λείψεις πραγματικά όταν Φύγεις. Αυτή και μόνο η αγάπη θα έπρεπε να σου περισσεύει.

Ξέρω ότι λατρεύεις την δημοσιότητα και τρέφεσαι απ’ αυτήν. Θα μπορούσες όμως να κάνεις κάτι άλλο. Αφιέρωσε τον χρόνο σου και τα λεφτά σου σε φτωχούς, άστεγους, στους πυρόπληκτους, στα αδέσποτα, τρέξε κοντά τους κι όλα τα κενά σου θα γεμίσουν. Τότε θα τα ξεχάσεις όλα και θα νιώσεις πραγματικά ευτυχισμένη.
Κόλλησες και απορώ πως δεν υπάρχει δίπλα σου ένας, έστω ένας σωστός Άνθρωπος να σε βοηθήσει!
Μπορείς ρε Ρούλα να κάνεις πολλά! Κάν’ τα πανάθεμά σε!
Βρες τη δύναμη να σταθείς στα πόδια σου και κάνε πέρα όλους αυτούς που σ’ έχουν εγκλωβίσει! Κοντά ή μακριά στην κάμερα, αλλά αλλιώς! Το μπορείς!

Συγγνώμη παιδιά για το θέμα, αλλά ένιωσα πολύ άσχημα σήμερα ως Άνθρωπος! Έχασα πάσα ιδέα για το μέχρι που μπορούν να φτάσουν κάποιες εκπομπές.