Για σένα που έρχεσαι και διάβασε...
Σήμερα είναι το θάρρος
Το δώρο μου για σένα...
Το θάρρος να διατηρήσει σε σένα
Το φως
Και κράτα
Το άρωμα αγνή
Από ένα λουλούδι
Ενώ περίπου
Είστε οι σκιές.
Θέλω να σου δώσω
Αυτό το θάρρος ήπια
Που ανοίγει το χαμόγελο
Σαν μια ηλιαχτίδα
Που διαπερνά τα σκοτεινά σύννεφα
Και αυτό στα μάτια
Σε βάζει την ελευθερία
Των χώρων και πτήσεις.
Θα σου δώσω το θάρρος
Μικρές μονάδες
Ροκ ή έρημο
Και αυτό, τεράστια,
Ενός παιδιού
Αποφλοιωμένες από τα γόνατα μου
Ποιος θα πάρει πίσω
Και επιστρέφει στο παιχνίδι του.
Ενώ ένα δάκρυ
Αναμειγνύεται με ένα χαμόγελο.
Είναι το θάρρος σας
Η πτήση που πλέουν μέσα στη θύελλα.
Στοχεύω τον ήλιο
Και τι βλέμμα
Η οποία παραμένει αγνή
Πάντα και για πάντα
Και καταφέρνει να βρει χρώματα
Ουράνιο τόξο
Ακόμα και στα βάθη ή το σκοτάδι.
Σου είχα δώσει το θάρρος
Όχι αυτό δεν γίνεται
Από σπουδαία πράγματα,
Ποιός δεν δοκίμασε τις δάφνες
Ποιος δεν έχει κράνη ή φανφάρες
Ούτε βαγόνια του θριάμβου.
Σου είχα δώσει το θάρρος
Κάνει τόσα πολλά και τίποτα,
Το κουράγιο να ζήσω
Χωρίς να σε κάνει ξένο
Για σένα και τις αξίες σας
Ή το μωρό που είναι μέσα σου,
Χωρίς να κλέψεις
Ποτέ δεν
Και από κανέναν.
Η ουσία της καρδιάς σου...
Σήμερα είναι το θάρρος
Το δώρο μου για σένα...
Το θάρρος να διατηρήσει σε σένα
Το φως
Και κράτα
Το άρωμα αγνή
Από ένα λουλούδι
Ενώ περίπου
Είστε οι σκιές.
Θέλω να σου δώσω
Αυτό το θάρρος ήπια
Που ανοίγει το χαμόγελο
Σαν μια ηλιαχτίδα
Που διαπερνά τα σκοτεινά σύννεφα
Και αυτό στα μάτια
Σε βάζει την ελευθερία
Των χώρων και πτήσεις.
Θα σου δώσω το θάρρος
Μικρές μονάδες
Ροκ ή έρημο
Και αυτό, τεράστια,
Ενός παιδιού
Αποφλοιωμένες από τα γόνατα μου
Ποιος θα πάρει πίσω
Και επιστρέφει στο παιχνίδι του.
Ενώ ένα δάκρυ
Αναμειγνύεται με ένα χαμόγελο.
Είναι το θάρρος σας
Η πτήση που πλέουν μέσα στη θύελλα.
Στοχεύω τον ήλιο
Και τι βλέμμα
Η οποία παραμένει αγνή
Πάντα και για πάντα
Και καταφέρνει να βρει χρώματα
Ουράνιο τόξο
Ακόμα και στα βάθη ή το σκοτάδι.
Σου είχα δώσει το θάρρος
Όχι αυτό δεν γίνεται
Από σπουδαία πράγματα,
Ποιός δεν δοκίμασε τις δάφνες
Ποιος δεν έχει κράνη ή φανφάρες
Ούτε βαγόνια του θριάμβου.
Σου είχα δώσει το θάρρος
Κάνει τόσα πολλά και τίποτα,
Το κουράγιο να ζήσω
Χωρίς να σε κάνει ξένο
Για σένα και τις αξίες σας
Ή το μωρό που είναι μέσα σου,
Χωρίς να κλέψεις
Ποτέ δεν
Και από κανέναν.
Η ουσία της καρδιάς σου...
***
Per te che vieni e leggi…
Oggi è il coraggio
il mio dono per te…
Il coraggio di mantenere in te
la luce
e di serbare
il profumo purissimo
di un fiore
mentre intorno
t’incalzano le ombre.
Voglio donarti
quel coraggio mite
che fa aprire il sorriso
come raggio di sole
che fende nembi oscuri
e che negli occhi
ti pone libertà
di spazi e voli.
Ti regalo il coraggio
delle piccole piante
di roccia o di deserto
e quello, immenso,
di un bimbo
dalle ginocchia sbucciate
che si rialza
e ritorna al suo gioco
mentre una lacrima
si mescola a un sorriso.
Sia tuo il coraggio
del volo che solca la tempesta
mirando al sole
e quello di uno sguardo
che resta puro
sempre e comunque
e riesce a trovare colori
d’arcobaleno
anche in abissi o tenebre.
Ti dono quel coraggio
che non è fatto
di grandi cose,
che non cerca gli allori
che non ha elmi o fanfare
né carri di trionfo.
Ti dono quel coraggio
fatto di tanto e niente,
il coraggio di vivere
senza renderti estraneo
a te e ai tuoi valori
o al bambino ch’è in te,
senza farti rubare
mai
e da nessuno
l’essenza del tuo cuore…
Oggi è il coraggio
il mio dono per te…
Il coraggio di mantenere in te
la luce
e di serbare
il profumo purissimo
di un fiore
mentre intorno
t’incalzano le ombre.
Voglio donarti
quel coraggio mite
che fa aprire il sorriso
come raggio di sole
che fende nembi oscuri
e che negli occhi
ti pone libertà
di spazi e voli.
Ti regalo il coraggio
delle piccole piante
di roccia o di deserto
e quello, immenso,
di un bimbo
dalle ginocchia sbucciate
che si rialza
e ritorna al suo gioco
mentre una lacrima
si mescola a un sorriso.
Sia tuo il coraggio
del volo che solca la tempesta
mirando al sole
e quello di uno sguardo
che resta puro
sempre e comunque
e riesce a trovare colori
d’arcobaleno
anche in abissi o tenebre.
Ti dono quel coraggio
che non è fatto
di grandi cose,
che non cerca gli allori
che non ha elmi o fanfare
né carri di trionfo.
Ti dono quel coraggio
fatto di tanto e niente,
il coraggio di vivere
senza renderti estraneo
a te e ai tuoi valori
o al bambino ch’è in te,
senza farti rubare
mai
e da nessuno
l’essenza del tuo cuore…
