Γενικώς... προβλήματα.
Με συγχωρείτε που έχω τα σχόλια κλειστά, αλλά δεν αντέχω κι αυτό το άγχος μαζί.
Δηλαδή ποιος μου έγραψε, τι μου έγραψε, να του απαντήσω εγκαίρως, να τον επισκεφτώ, να δω το θέμα του κι αν είναι σοβαρό όπως το χθεσινό έκτακτο με το παιδάκι, να γίνω σμπαράλια!
Ξέρω ότι έχω λίγες ψυχολογικές αντοχές ακόμα (αλλά και σωματικές, γιατί δουλεύω πολύ και κοιμάμαι λίγο) και τις κρατάω πως και πως για να ανταπεξέλθω στα δικά μου προβλήματα.
Τα προβλήματα σε κάνουν εγωιστή κι απ' ότι φαίνεται, έγινα κι εγώ.
Θα περάσει όμως, όπως και τα προβλήματα, ελπίζω!
Η ελπίδα δεν χάθηκε, ακόμα!
Να είστε όλοι σας καλά και ΥΠΟΜΟΝΗ!
"Μπόρα είναι, θα περάσει! " που έλεγε κι η μάννα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου