Πέμπτη, Νοεμβρίου 01, 2007

Όλα τριακόσια


Με αφορμή το ποστ στην ΑΝΑΣΑ,
θυμήθηκα κάτι και είπα να το γράψω, να γελάσετε κι εσείς.
Μια ζωή με θυμάμαι να κοιτάζω τις βιτρίνες βιαστικά, γιατί ποτέ δεν είχα την άνεση να πάρω ότι πραγματικά μ' άρεσε. Πήγαινα πάντα στα δικά μου προσιτά μαγαζιά, κατευθείαν.
Θυμάμαι και γελάω (αλλά και κλαίω μαζί) όταν κάποια στιγμή βρέθηκα με 300.000 δρχ. μαζί μου. Είχα πάρει το εφάπαξ απ' τη δουλειά μου και είπα:
"Θα πάω στα μαγαζιά και ότι γουστάρω θα το πάρω!"
Αποτέλεσμα;
Χάζεψα όλες τις βιτρίνες, ακόμα κι εκείνες που κάποτε με μελαγχολούσαν... και δεν έβρισκα τίποτα που να μ' αρέσει! Αντιθέτως βρήκα πολλά στα δικά μου γνωστά μαγαζάκια.
Κι η πλάκα ήταν ότι γύρισα πολύ χαρούμενη στο σπίτι και με περισσότερα δώρα για τα παιδιά, τον άντρα μου, το σπίτι, τους συγγενείς, παρά για μένα.
Η οικογένεια γέλαγε μαζί μου, μα εγώ καθόλου....
"Πάλι στα όλα 300;"
"Πάλι και πάντα!"
"ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ"!
και... όπως τη βρίσκει ο καθένας!

4 σχόλια:

  1. Και 1.000.000 να είχες , πάλι στα μαγαζάκια σου θα πήγαινες Ελπιδάκι.

    Εκεί που νοιώθεις άνετα κι ας μην είναι τα ρούχα που "φωνάζουν" κάποια ακριβή φίρμα! Ετσι είμαι κι εγώ! Αλλά κι απ την άλλη , αν δω κάτι σε φιρμάτο μαγαζί και το ερωτευθώ με τη μία, δε μου γλυτώνει με τίποτα! :))

    Εκεί...θα τα μαζέψω και θα ρθει η στιγμή που θα τα σκάσω και θα πω κι ευχαριστώ! :D :D
    Ti να πει κανείς; Αβυσσος η ψυχή της γυναίκας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νελλάκι! Τι κάνεις κορίτσι μου;
    Καλό μας χειμώνα!
    Άβυσσος δε θα πεις τίποτα!
    Γερές να είμαστε και τα ρούχα εκεί είναι και μας περιμένουν!
    Φιλάκια του πολλά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μου αρέσεις για τον αυθορμητισμό σου.
    Και σωστά λέει η nellinezi, έμείς που έχουμε υποχρεώσεις διαφορετικά το εκτιμούμε το χρήμα.

    ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πού είσαι ρε γλαρένια μου; Χαθήκαμε! Σε είδα στου μελομένου και είπα να έρθω αφού τελειώσω την γύρα. Σε κανένα δεκάλεπτο με βλέπω να φτάνω σπίτι σου!
    Φιλάκια, να είσαι καλά!
    Όταν έχεις παιδιά και υποχρεώσεις γλαρένια μου, είτε βιτρίνες είναι, είτε τοίχοι, το ίδιο κάνει!
    Φιλάκια!
    Ας τα χαίρονται αυτοί που το μπορούν και για μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή