Σάββατο, Νοεμβρίου 03, 2007

Να λοιπόν...



«Όλοι με ρωτάνε να τους πω…»
Γιατί έχω τόσα πολλά ονόματα, όπως :
Κυκλάμινο του βουνού, Ελπίδα, Ανάσα, ανάσα ελπίδας, Κατερίνα Σταματίου-Παπαθεοδώρου, κ.λ.π.

Να λοιπόν γιατί…
(σ’ αγάπησα λέει το τραγούδι, αλλά εγώ θα παραμείνω στις εξηγήσεις, γιατί νέος κόσμος έχει μπει στο μπλογκ και μπερδεύτηκαν, δικαιολογημένα βέβαια!)

Ας τα πάρουμε απ’ την αρχή.

Με λένε Κατερίνα. Έτσι με βάφτισε η νονά μου.

Το «Ελπίδα» το χρησιμοποίησα σαν ψευδώνυμο στην β’ έκδοση του βιβλίου «Γράμμα στη μάννα… με δύο ν», όταν προσπάθησα να το κάνω μυθιστόρημα, γιατί «η αλήθεια πονούσε» και απευθυνόμουν πάλι στους ίδιους αναγνώστες. ( Να πω εδώ ότι και οι τρεις εκδόσεις του μάννα έχουν το καθένα και διαφορετική ύλη, τουλάχιστον κατά το ½.)

Το «κυκλάμινο του βουνού» είναι το ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσα απ’ τα 14 σε ερασιτεχνικούς σταθμούς για αφιερώσεις τραγουδιών και στα λευκώματα.

Τον Μάιο του 2006 που έμαθα για τα μπλογκ, έδωσα τα ψευδώνυμα που ήθελα και μου το άνοιξαν. Τότε δεν ήξερα τι ακριβώς ήταν τα μπλογκ και ήθελα να είμαι ανώνυμη.

Τον ίδιο μήνα όμως, βγήκε το βιβλίο μου απ’ την Αθήνα και θέλοντας να το βοηθήσω, αποκάλυψα το όνομά μου. (Πράγμα που δεν κατάφερα, γιατί ο εκδότης μου δεν έχει αντιπρόσωπο πωλήσεων και είναι στις αποθήκες ακόμα και όχι γιατί δεν διαβάζεται…) Το βιβλίο αυτό έχει τη δική του ιστορία.

Τότε δεν ήξερα ότι μπορώ να αλλάξω τα ψευδώνυμα που είχα δώσει στην αρχή. Όταν έμαθα το πώς, προτίμησα να τ’ αφήσω έτσι, γιατί ο κόσμος των μπλογκ μ' αγάπησε σαν κυκλάμινο κι Ελπίδα κι όχι σαν Κατερίνα και συγγραφέα. Άλλωστε, ούτε κι εγώ ήθελα να το εγκαταλείψω ή να το προδώσω. Κι έτσι θα πρέπει να παραμείνει.

Τώρα, όσον αφορά το «ανάσα», προέκυψε τελευταία. (Προσωπικοί οι λόγοι.) Προέκυψαν κάποια σοβαρά προβλήματα, ένιωσα να πνίγομαι, είχα ανάγκη από ανάσες κι ένα ωραίο βράδυ που έχασα για λίγο την ελπίδα μου, το έσβησα και έγινα ανάσα.

Σύντομα όμως ξανάρθε η ελπίδα, είχα ανάγκη κι από ανάσες κι έτσι συμπλήρωσα δίπλα την ελπίδα και έγινα ανάσα ελπίδας.

Όπως και να ‘χει, είμαι η Κατερίνα. Αγαπημένο μου λουλούδι από παιδί είναι το κυκλάμινο του βουνού, για συμβολικούς λόγους. Λατρεύω τις γαρδένιες, τα γιασεμιά, τα τριαντάφυλλα, τις καμέλιες, τις ορτανσίες, τα ίτσια, ακόμα και τα ζιζάνια, αλλά αυτό είναι η σφραγίδα μου της ζωής μου.

Στα άλλα μου μπλογκ, έχω άλλα ονόματα π.χ. αγριολούλουδο, βότσαλο και άλλα, γιατί νόμιζα πως έπρεπε να είναι διαφορετικά. Θα μπορούσα να τα διορθώσω τώρα, αλλά απ’ τη στιγμή που παραπέμπω στην έδρα μου που είναι το κυκλάμινο και το κυκλάμινο παραπέμπει στα πλούτη μου, κάθε άλλο παρά κρύβομαι. Τελικά εγώ δεν μπορώ να κρυφτώ. Ακόμα και το βιβλίο να μην υπήρχε, είμαι τόσο αυθόρμητη και αληθινή που σύντομα θα το έλεγα. Αυτό οι παλιότεροι το έχουν καταλάβει.

Προέκυψαν τα ψευδώνυμα και έτυχε!
Ας μείνουν! Άλλωστε, είναι τόσο εύκολο ν’ ανοίξεις ένα νέο μπλογκ!
Χρόνος και διάθεση να υπάρχει!

ΥΓ. Κι ένα άλλο που με ρωτάτε στα μέιλ:
«Γιατί όχι όλα σε ένα;»
Η απάντηση είναι γιατί ήθελα να τα ξεχωρίσω σε ενότητες και δεν ήξερα πως. Πολλά μπερδέματα προέκυψαν απ’ την άγνοια Αγγλικών και Υπολογιστών. Κουτσά στραβά όμως τα κατάφερα και ας χρυσοπλήρωσα την κάθε μου απορία…
Μεράκι ήταν…
Πέρασε;
Θα δείξει! Η ζωή είναι κύκλοι που ανοίγουν και κλείνουν. Εκείνη μόνο ξέρει...

Να λοιπόν γιατί σας μπέρδεψα!

7 σχόλια:

  1. Καλή σου μέρα Κατερινιώ...τουλάχιστον όταν επισκέπτεσαι εμένα, καθιέρωσε ένα απ'όλα γιατί πάντα καταφέρνεις να με μπερδεύεις ....
    (αστειεύομαι..)..:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. δεν είναι ανάγκη να αλλάξεις τίποτα
    εμένα προσωπικά μ'άρέσουν όλα και όλα έχουν κάτι διαφορετικό από σένα
    έχουν το στίγμα σου
    καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεά σου Νιόβη μου! Και σοβαρά να το λες Νιόβη μου, δεν το κάνω εσσκεμένα. Εγώ μια φορά άλλαξα στα αρχεία το ελπίδα και το έκανα ανάσα κι άλλη μια φορά που συμπλήρωσα δίπλα την ελπίδα. Από κει και πέρα δεν ξαναασχολήθηκα. Σε πολλά μπλογκ που έχουν άλλο σύστημα, βγαίνει σταθερά και πάντα το ελπίδα.
    Μη σκοτίζεσαι. Έτσι κι αλλιώς το κυκλάμινο αυτό κλείνει τον κύκλο του γιατί γέμισε ο ελεύθερος χώρος του.(1024 λέει δικαιούμαστε)και γιατί δεν έχω ελεύθερο χρόνο όπως πρώτα και με αγχώνει πολύ.Σε παράταση είναι κι αυτό...
    Φιλάκια πολλά!
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστώ μελομένε μου που με νιώθεις. Άλλες αλλαγές δε σηκώνει το κυκλάμινο κι επειδή εκτιμάω τις παλιές στιγμές της ζωής μου, έτσι θα μείνει.Εγώ θα φύγω, αλλά αυτό θα μείνει, ΩΣ ΕΧΕΙ!Απλά θα ήθελα να φαίνονται και τα παλιά σχόλια, αλλά δεν ξέρω πως να τα κάνω να φαίνονται, χωρίς να κινείται με καινούργια.Άμα ξέρεις μελομένε μου, πες μου. Να τ' αφήσω όμορφα στη γωνίτσα του, να ξεκουραστεί. Δεν του πάει να του κρύψω την συντροφιά του!
    Καλή επιτυχία μελομένε μου στα προτότυπα και ρομαντικά ημερολόγιά σου! Άντε να 'ρθει με το καλό το 2008 γιατί το 2007 άστραψε και βρόντησε!
    Φιλιά, καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μου τα έγραψες αλλά τα ξαναδιάβασα καλή μου. Τα ξαναδιάβασα και τα χάρηκα πολύ. Θα περιμένω να λάβω ένα κομματάκι από τα πλούτη σου. Τώρα καληνύχτα... :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Στράτο μου, τώρα είδα το σχόλιό σου! Σόρυ! Έρχομαι να σε δω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. AGRIOTRIANTAFYLLO

    Αντάρτης χωρίς ταυτότητα...
    Πρίγκιπας χωρίς περγαμηνές ευγένειας...

    Λαχτάρα όλο ο ταξιδιώτης πάνω σου γέρνει.
    Ο πραματευτής αγέρας
    τ' αγκάθια σου ακριβά πληρώνει
    για ΤΟ άρωμα που από σε φορτώνει
    και τριγύρω θα μοσχοπουλήσει.

    Αγριοτριαντάφυλλο!
    Λεύτερο από φράχτες
    κι αμόλυντο από φώτα σαλονιών!

    Αγριοτριαντάφυλλο!
    Συντρόφι εσύ των στιλβωμένων αστεριών
    τις ξάστερες τις νύχτες του χειμώνα!

    Γιώργης Χολιαστός

    ΑπάντησηΔιαγραφή