ΜΑΖΙ, μέχρι εκεί!

Αποστολή
ΠΡΟΣ
ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ ΒΟΥΝΟΥ

Αγαπημένο μου «κυκλάμινο του βουνού»,
αγαπημένο μου αγριολούλουδο,
που σε πρωτογνώρισα παιδί στα χαλασμένα σκαλάκια του παλιού μας σπιτιού,
που μεγαλώνοντας κατάλαβα πως η αξέχαστη μάννα είχε φέρει την ρίζα σου απ’ το βουνό,
το αγαπημένο και μοναδικό μας Πήλιο,
αγαπημένο μου λουλούδι,
που απλόχερα άνθιζες χρόνια στην αυλή μας,
που ποτέ μου δεν σε ξέχασα,
που κουβάλησα το όνομά σου στα πρώτα μου λευκώματα
και στους παράνομους ραδιοφωνικούς ερασιτεχνικούς σταθμούς,
για να κρύψω τα πρώτα μου ερωτικά σκιρτήματα…
αγαπημένο μου «κυκλάμινο του βουνού»,
που εδώ και τρία χρόνια, σ’ έριξα στα βαθιά νερά, βάζοντας εσένα μπροστά,
στον χρήσιμο, μα και ψεύτικο κόσμο του διαδικτύου,
αγαπημένη μου περσόνα,
μήνες το σκέφτομαι, μέρες το παλεύω και το ψάχνω...


...Θέλω να σου πω, αγαπημένο μου,
πως είμαι αποφασισμένη,
κάπου εκεί στην διασταύρωση του χρόνου,
εκεί στα σύνορα του δύσης του 2008
με την ανατολή του 2009,
εκεί που οι χρόνοι ανταλάσσουν την σκυτάλη,
πρέπει πια κι εμείς να αποχωριστούμε.


...Μπερδευτήκαμε.
Γίναμε ένα.
Τόσο που εγώ νιώθω κυκλάμινο κι εσύ ίσως, Κατερίνα.


Νομίζω το έχεις καταλάβει.
Τον τελευταίο καιρό σε νιώθω θλιμμένο...
...Έχεις γίνει η δεύτερη φωνή μου και σ’ ακούω να μου λες συνέχεια:
« Άσε με να 'ρθω μαζί σου, πάλι! Ξέρω πως θα ταξιδέψεις…»


Ξέρω καλό μου, πως εγώ πρώτη (και μετά κάποιοι άλλοι) «σε χρησιμοποίησα» και σε «βίασα».
Το ξέρω, κυκλαμινάκι μου!
Του βουνού μου!
Εγώ η πρώτη ένοχη μα, μέχρι εδώ!
Γι’ αυτό δεν θέλω να σε πάρω μαζί μου φέτος στα διαδυκτιακά μου ταξίδια.
Όποια κι αν είναι αυτά, όσα κι αν είναι αυτά!
Σου ζητάω συγγνώμη που σε έριξα στα βαθιά.
Σε θέλω πάλι ελεύθερο στα βουνά, ν’ ανθίζεις δίπλα στους βράχους, κι εγώ να έρχομαι να σε βρίσκω εκεί, όμορφο, ξεχωριστό και ευτυχισμένο.
Θα ζεις πάντα στην καρδιά μου και στην σκέψη μου και δεν θα ξεχάσω ποτέ πως ήσουνα η σανίδα της σωτηρίας μου, σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα, όπως είναι τα bloggs.
Γνώρισες όμως κι εσύ μαζί με μένα ανθρώπους αξιόλογους που δεν θα τους γνώριζες ποτέ στη ζωή σου.
Έμαθες και τόοοοσα πράγματα, που εκεί στα βουνά, δε θα τα μάθαινες ποτέ!
Μορφώθηκες σ’ αυτό το ταξίδι, χάρηκες, μα και τσαλακώθηκες.
Κι αυτό, γιατί εμένα ήθελαν να τσαλακώσουν.
Εσύ, εμένα προστάτεψες.
Έσωσες πολλές φορές το όνομά μου, ίσως και να το έκρυψες, όμως.
Χιλιάδες μάτια είδαν τις φωτογραφίες του βουνού μας, τις θάλασσες και τα λουλούδια μας.
Χιλιάδες μάτια διάβασαν τις σκέψεις μου, λίγοι όμως ένιωσαν την Κατερίνα.
Όλοι έμαθαν πως υπάρχει ένα «κυκλάμινο του βουνού» που όλο «ανθίζει» γεμίζοντας την βουνοπλαγιά των bloggs με καινούργια κυκλάμινα.


Αγαπημένο μου κυκλάμινο,
ταυτιστήκαμε πολύ.
Μπερδευτήκαμε και μας μπέρδεψαν.
Κουράσαμε και μας κούρασαν.
Γι’ αυτό, θα σ’ αφήσω εδώ.
Σ’ αγαπώ, σε πονώ, δεν ξεχνώ, μα δεν θα σε πάρω μαζί μου το 2009.
Είναι δύσκολος χρόνος, μερικές φορές χρειάζεται ακόμα και κουκούλα ή και το όνομά μου μπροστά.
Εγώ έμαθα «κολύμπι».
Τα κυκλάμινα δεν κολυμπούν, δεν ζουν χωρίς ρίζα.
Γι’ αυτό δεν θα σε πάρω μαζί μου σε τυχόν νέα μου ταξίδια.


Αντίο, αγαπημένο μου κυκλάμινο!
Του βουνού μου…
Του αγαπημένου μου Πηλίου!
Αντίο, αγαπημένη μου περσόνα!


Αποστολή
ΠΡΟΣ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ


Απάντηση:
Αγαπημένη μου Κατερίνα,
Δεν θα κλάψω, ούτε θα σε παρακαλέσω, για κάτι που δεν θέλεις.
Ταυτιστήκαμε, όπως είπες.
Γίναμε ένα.
Σε ξέρω καλά, από μικρή.
Από τότε που μ’ έκοβες μόλις άνθιζα, για να με βάλεις στο φυτολόγιό σου.
Δεν θα πω πολλά.
Σε καταλαβαίνω και σε νιώθω.
Μη νιώθεις τύψεις για μένα.
Εγώ αντέχω. Έχω απόθεμα στις ρίζες μου.
Πάλι θ’ ανθίσω κι όσο υπάρχουν βουνά, ακόμα και καμένα, εγώ θ’ ανθίζω.
Ακόμα κι αν την ρίζα μου φυτέψουν μες σε βάρκα, εγώ θ’ ανθίζω.
Εσύ κουράστηκες. Εγώ, όχι!
Γι’ αυτό, εγώ σ’ αφήνω ελεύθερη να βρεις τον εαυτό σου.
Δεν σε «κάλυψα», όσο λες, αφού γρήγορα δήλωσες τ’ όνομά σου.
Μαζί ταξιδέψαμε σχεδόν τρία χρόνια τώρα, μαζί χαρήκαμε, μαζί τσαλακωθήκαμε.
Σημασία έχει ότι απ’ την "θάλασσα" βγήκαμε κι οι δυο βρεγμένοι, μα ζωντανοί!
Και κυρίως, με την συνείδηση ήσυχη.
Δεν «πνίξαμε» άλλους για να «σωθούμε» και με όσες δυνάμεις είχαμε βοηθήσαμε κι άλλους να βγουν στην "στεριά".
Εγώ είμαι υπερήφανο για σένα!
Ελπίζω κι εσύ για μένα.


Κατερίνα μου, επειδή είσαι συναισθηματικά φορτισμένη, θέλω να σου θυμίσω κάποια πράγματα.
(Κι είπα: Δεν θα πω πολλά! Τόσο σου έμοιασα! Τόση η ταύτιση!)
Όπως είπες, εδώ μέσα γνωρίσαμε κάποιους αξιόλογους ανθρώπους.
Τώρα θα τους αφήσεις μόνους τους;
Έτσι κάνουν οι πραγματικοί φίλοι;
Κι έπειτα, εκεί στην διασταύρωση του χρόνου… που λες, έρχεται το Νέο Έτος, το 2009, που είναι αφιερωμένο στον αξέχαστο ποιητή μας τον Γιάννη Ρίτσο!
Τον ξέχασες;
Δεν θα κάνεις τίποτα γι' αυτόν;
Αυτόν που μ’ έκανε τραγούδι!
Αυτόν που ήταν η αφορμή να γνωρίσουμε την αγαπημένη μας φίλη την
εαρινή συμφωνία! (Αγγελική Κώττη)
Αυτή που τον γνώριζε τόσο καλά και φέτος θ’ αναλάβει την γιορτή του!
Αυτόν που έγραψε την σονάτα του σεληνόφωτος, πού τόσο σ’ αρέσει!
Αυτόν που έγραψε πως η γυναίκα με τα μαύρα παρακαλούσε τον νέο και του έλεγε να την πάρει μαζί του...
Κι εκείνος έφυγε, χωρίς να την πάρει…
Έτσι θα κάνεις κι εσύ;
Δεν θα με πάρεις μαζί σου;


...Γι’ αυτό, αγαπημένη μου Κατερίνα,
Άφησέ με να 'ρθω μαζί σου και να πάμε μαζί, ως εκεί!
Ως τη γιορτή του Γιάννη Ρίτσου, που ξέρω πως θα πας!
Βήμα παραπέρα!
Στο υπόσχομαι. Δεν θέλω άλλα ταξίδια. Μου φτάνει μέχρι εκεί.
Εκεί πιστεύω πως είναι ο σωστός χώρος που μπορείς να μ’ αφήσεις, ελεύθερα!
Εκεί θα ζω! Εκεί θα χαίρομαι και θα σε συναντώ συνάμα!


...Πέρα απ’ την όποια απόφασή σου, σου εύχομαι ο Νέος Χρόνος που έρχεται να σου φέρει πέρα απ’ την πολυπόθητη για όλους Υγεία, Ειρήνη κι Αγάπη, όλα σου στέρησε μια ολόκληρη ζωή!
Σε σένα και σε όλους τους φίλους σου και φίλους μας και μη!


Αποστολή
ΠΡΟΣ
ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ ΒΟΥΝΟΥ

Αγαπημένο μου κυκλάμινο,
Θα ήμουνα πολύ εγωίστρια, άδικη κι αχάριστη μαζί σου, αν δεν σου έκανα αυτό το χατίρι!
Εκεί είναι η θέση που σου αξίζει, πράγματι!
Εκεί θα σ’ αφήσω κι εκεί θα σε βρίσκω τόσο εγώ, όσο και όλοι οι φίλοι μας και μη.
Από κει θα τα λέμε και θα ταξιδεύουμε μαζί με τον Γιάννη Ρίτσο και τους φίλους του!
Σου δίνω το εισιτήριο και η είσοδος είναι ΕΛΕΥΘΕΡΗ για σένα και για όλους!
(Εκτός απ’ τις διαφημίσεις τυχερών παιχνιδιών).


Ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος,
κυκλαμινάκι μου!

Να μας φέρει Υγεία και κυρίως Ειρήνη!

Σε μας
και
σε όλον τον κόσμο!