Δευτέρα, Φεβρουαρίου 05, 2007

Σαν συμπαράσταση για το βιβλίο

Με αφορμή του post της Ελληνικής Λογοτεχνίας

15/8/94
..........
Σε μια τοπική εφημερίδα διάβασα για την έκθεση βιβλίου, που είχε στο χωριό μου το βράδυ. Ενώ έχω μια βδομάδα στο χωριό, δεν βγήκα ούτε μια φορά στην πλατεία. Απόψε λόγω των βιβλίων, ντύθηκα, στολίστηκα, πήρα και τα παιδιά και πήγα.

Ενώ τα λεφτά μας είναι μετρημένα, πήρα μαζί μου δέκα χιλιάδες. Έτσι για να έχω μαζί μου.

Κι όμως, γύρισα σπίτι μόνο με πενήντα δραχμές. Ήμουν ικανή ν' αγοράσω όλο τον πάγκο με τα βιβλία. Ξαφνιάστηκα με τον εαυτό μου. Δεν είχε εκδηλώσει ποτέ τέτοιο πάθος για τα βιβλία. Ίσως μ' επιρέασε το γεγονός, ότι οι φίλες μου επέμεναν να διαβάσω έστω και με το ζόρι, αυτά τα βιβλία που μου έδωσαν κι εγώ διαβάζοντας μου ήρθε η όρεξη.

Όπως λένε: «τρώγοντας έρχεται η όρεξη».

Είχαν πει οι φίλες μου, όταν διάβασαν μέρος του βιβλίου σου και κάποια άλλα μισά μυθιστορήματά μου, ότι: «Μοιάζεις με την τάδε, την τάδε, τον τάδε. Διάβασε εκείνο το βιβλίο να δεις. Διάβασε και το τάδε, να δεις. Περίπου σαν το δικό σου». Έτσι, ήρθα στο χωριό με τρία βιβλία απ' τις φίλες μου, ένα δικό μου που αγόρασα απ' το Βόλο, πριν φύγω γιατί μ' άρεσε ο τίτλος και παίζεται σήμερα στο Θέατρο από αξιόλογους ηθοποιούς. Μη μπορώντας να πάω Αθήνα να το δω, θέλησα να το διαβάσω. Μόνο που στενοχωρήθηκα όταν το είδα σ' ένα καρότσι, έξω απ' τα μαγαζιά, στο δρόμο και τα πουλούσαν με το κομμάτι. Μου θύμισαν την λαϊκή: «τρία αγγουράκια εκατό δραχμές».

Ακούγοντας τον πωλητή και την δική του προσφορά, μίσησα τον εαυτό μου που δεν είμαι πλούσια, να του αγοράσω όλο τον πάγκο. Αν όχι να τα διαβάσω όλα, γιατί δεν προλαβαίνω, τουλάχιστον να τα βάλω σ' ένα δικό τους χώρο, εκεί που τους αρμόζει, εκεί που θα ήθελαν να βρίσκονται αυτοί που τα έγραψαν. Το λέω αυτό, γιατί μόνο οι συγγραφείς ξέρουν πώς τα έγραψαν και τη σημασία έχουν γι' αυτούς αυτά τα βιβλία.

Δεν θα ήθελα ποτέ να είμαι στη θέση κάποιου συγγραφέα που το βιβλίο του βρισκόταν σε κείνο το καρότσι. Είναι τυχεροί που δεν τα είδαν.

Ναι μαννούλα μου. Έτσι έγινε. Μακάρι το βιβλίο μου να μην κυκλοφορήσει ποτέ, αν πρόκειται να καταλήξει κάπως έτσι, με το κιλό στα παζάρια και πεταμένα, σαν τ' άπλυτα.
.............

22 σχόλια:

  1. Καλησπέρα

    Τίποτε δεν είναι τυχαίο
    σε αυτή τη ζωή

    Και εμείς μπορεί να καταλήξουμε
    σε κάποιο πάγκο

    καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άστα να πάνε σαιλόρ μου!
    Καλό σου βράδυ!
    Θα τα πούμε όταν μάθω τα νέα βήματα του συστήματος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. είναι η μοίρα πολλών βιβλίων - που αν αξίζουν τίποτα δεν χάνουν από την αξία τους , όπου κι' αν βρεθούν.


    "πονάει" όμως, το ξέρω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλή μέρα, και καλή εβδομάδα.
    Διαβάζοντας το post σου, μου ήρθε η εικόνα, της βεβήλωσης του κόπου ενός συγγραφέα, όταν ο τάδε ή η τάδε που θα το αγοράσει, αρχίζει να υπογραμμίζει φράσεις ή να γράφει στο πλάι της σελίδας, διάφορα. Ένα δείγμα καταστροφής, των βιβλίων.
    Ευτυχώς υπάρχουν οι σπάνιες εξαιρέσεις. Κάπου είχα δανείσει δύο βιβλία μου να μου πουν μια ειλικρινή άποψη, και τα πήρα πίσω σε άψογη κατάσταση. Όπου φάνηκε όντως, πως ο "κριτικός" ήταν όντως ποιοτική προσωπικότητα.
    Τώρα για τους πάγκους που λες, πιστεύω ότι τα σημερινά βιβλία είναι πολύ ακριβά, και αμφιβάλλω αν ο/η συγγραφέας, παίρνει ικανοποιητικά ποσοστά από τις πωλήσεις. Εξάλλου στα βιβλιοπωλεία μπορείς να βρεις τόσους πάρα πολλούς τίτλους, που οι περισσότεροι δεν θέλουν να χάνουν χρόνο, και αγοράζουν, μόνο αν τους προσελκύσει τι γράφει στο εξώφυλλο. Βέβαια, εκείνος που πουλάει βιβλία σε πάγκο, πρέπει και να τα σέβεται. Γιατί κανείς δεν αγοράζει κάτι τσαλακωμένο. Αν και περί πάγκων, τίθεται το θέμα, αν αυτά τα βιβλία ήταν προηγουμένως, πεταμένα κάτω, σε κάποια αποθήκη. Αν φανταστώ ότι βρισκόντουσαν και σε κάποιο είδος χωματερής, θα πεθάνω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κι όμως ορισμένοι θέλουν να διαβαστούν πάσει θυσία και οιωδήποτε τρόπω. Δεν νοιάζονται πώς θα πωλούνται τα βιβλία τους. Πάντως θα συμφωνήσω μαζί σου και θα ευχηθώ όντως να δούμε το βιβλίο σου έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. allmylife
    Ναι κορίτσι μου "πονάει" και εύχομαι κανένα βιβλίο να μην καταλήγει στην πολτοποίηση που λέει ο ρίντερ και τόσο πολύ δυσκολεύτηκα να πιστέψω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. σαιλόρ,
    Σε παγκάκι θέλεις να πεις. Γιατί στον πάγκο πάνε τα βιβλία.Κι ευτυχώς που πάνε κι εκεί τελικά, γιατί αλλιώς λέει, γίνονται πολτός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γεράσιμε, Καλημέρα!
    Κάτσε να τα πάρουμε πάλι ένα ένα.
    Λυπάμαι πολύ που θα χαλάσω την εικόνα που έχεις για μένα, αλλά δυστυχώς είμαι μία απ' αυτές τις αναγνώστριες που αν δεν σημειώσω πάνω σ' ένα βιβλιο, πάει να πει ότι δεν μ' άγγιξε.
    Για τα δικά μου βιβλία μιλάω. Τα δανεικά ή της οικογένειας (γιατί καθένας μας έχει τα δικά του βιβλία), τα προσέχω σαν τα μάτια μου. Απλά με κείνα αναγκάζομαι να αντιγράφω ολόκληρες σελίδες αν μου αρέσουν. Παλίοτερα είχα δανειστεί από την κόρη μου τον αλχημιστή και την ίδια νύχτα αντέγραψα το μισό βιβλίο. Πόνεσε το χέρι μου. Ήταν στην εφηβεία και δεν μου το έδινε ούτε να το διαβάσω. Το είχα δανειστεί για ένα βράδυ! Φυσικά αργότερα πήρα και ένα δικό μου, που ευχαριστήθηκα πολύ που σημείωσα πάνω του, κι ένα πάλι το ίδιο για τον γιο μου. Νομίζω πως ή δική μου βεβήλωση πάνω σε ένα βιβλίο, είναι ακριβώς αυτή η αόρατη επαφή με τον συγγραφέα, που του λέει:"σε νιώθω, με άγγιξες, έτσι ένιωσα κι εγώ σε δική μου περίπτωση, μ' εκφράζει αυτή η φράση κ.λ.π)"
    Έχω γράψει σε πολλούς συγγραφείς γράμματα γι' αυτό μου το κουσούρι και όλοι το χάρηκαν! Κανένας δε μου είπε ότι του βεβήλωσα το βιβλίο τους, ίσα ίσα που συγκινήθηκαν κιόλας!
    Με βοηθάει αυτό και την στιγμή του διαβάσματος, γιατί νιώθω έτσι και την δική μου συμμετοχή, αλλά και αργότερα, όταν μετά από πολύ καιρό θέλω να θυμηθώ το βιβλίο, ανατρέχω στις σημειωμένες γραμμές και έχω πάρει πάλι την "δόση μου", χωρίς να αναγκαστώ να το διαβάσω πάλι απ' την αρχή.
    Αυτό όμως ήταν πρόβλημα για μένα, όταν ήταν να χαρίσω βιβλία στην βιβλιοθήκη του χωριού μου. Είχα βάλλει ξεχωριστά τα σημειωμένα και τους είπα για το κουσούρι μου κ.λ.π. Τα δέχτηκαν κι αυτά με μεγάλη χαρά, γιατί έλλειπαν αυτοί οι τίτλοι απ' την βιβλιοθήκη και μου είπαν: "Ακόμη καλύτερα! Θα ξέρουμε και τι άγγιξε εσάς!
    Αυτό με έκανε να ντραπώ και από τότε σημειώνω κρυπτογραφικά (κάτι σαν τα ψηφοδέλτια να πούμε!)στα καινούργια βιβλία που αγοράζω.
    Ένα καλοκαίρι βρήκα μια κυρία μεγάλης ηλικίας Ζαγοριανή, που μου είπε:"Τώρα στα γεράματα μ' έκανες και διάβασα βιβλίο! Πήρε ο εγγονός μου βιβλίο που χάρισες στη βιβλιοθήκη για την Μνήμη της Μάννας σου, το πήρα στα χέρια μου και διάβασα ότι είχες σημειωμένο. Και μίλαγε και για έρωτες!
    Το δικό σου όμως, της Αφροδής, που το διάβασα όλο, δεν το είχες σημειωμένο όμως!"
    "'Αμ, κυρά Γεωργία μου, εννοείται ότι αυτό που έγραψα εγώ, είναι όλο σημειωμένο!Δεν το κατάλαβες;"
    Οι άλλοι μου είπαν, πρόσεξα και τα σημειωμένα σου!
    Κι εκεί ζορίζομαι, γιατί δεν μπορώ να θυμάμαι τι είχα σημειώσει σε κάθε βιβλίο και σε τι φάση ήμουν.
    Είπα όμως. Τότε δεν ήξερα ότι θα κάνω αυτή τη δωρεά. Τώρα τα προσέχω...
    Θυμάμαι αργότερα που της πέρασε της κόρης μου και είχαμε κοινά βιβλία, σημείωνε η κάθε μία με διαφορετικό χρώμα φωσφορούχου, σε πολλά συμφωνούσαμε και απ' τα άλλα, καταλάβαινε η μία τι σκεφτόταν η άλλη μέσα της. ¨ηταν κι αυτός ένας τρόπος κρυφής επικοινωνίας. Ειδικά ένα που αφορούσε εφηβεία, ήταν όλο το βιβλίο σημειωμένο!
    Εύχομαι να μην έχασες πάσα ιδέα για μένα!
    Πάντως προτιμώ ένα βιβλίο, να λιώνει, να φθείρεται γυρίζοντας από χέρι σε χέρι, παρά να πολτοποιείται αδιάβαστο!
    Γεράσιμέ μου, σε προειδοποιώ, πως αν φτάσει βιβλίο σου στα χέρια μου, που θα μ' αγγίξει, (δεν υπάρχει περίπτωση να μην, αν κρίνω απ' το μπλογκ σου),θα σημειώσω!!!
    κι ας πεις ότι δεν έχω ποιότητα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γεράσιμε, τι άφησα ανοιχτό;
    Ότι στην Ελλάδα είναι πολλοί οι "γράφοντες" είναι γεγονός! Αυτό όμως είναι καλό σημάδι. Έχουμε ευαισθησίες! Τώρα από που έρχεται ένα βιβλίο στα χέρια μου, αν μ' ενδιαφέρει, δεν με νοιάζει κι αν βγήκε απ' το λοιμωδών!
    Ότι είναι ακριβά, είναι. Γι' αυτό και μειώθηκαν και οι αναγνώστες. Όταν είναι να δώσεις 25 και 30 Ε για ένα βιβλίο, φυσικά και δεν θα πάρεις! Ευτυχώς για τους φανατικούς υπάρχουν και οι δημόσιες βιβλιοθήκες!
    Σε κάλυψα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δείμε μου, δεν κατάλαβα ακριβώς την ευχή σου! Θέλω να πιστεύω ότι θέλεις να πεις, να μην καταλήξουν εκεί! Αυτό το έλεγα το 94! Τώρα που έμαθα ότι πολτοποιούνται κιόλας, να είσαι σίγουρος πως δεν θ' αφήσω να φτάσει ούτε ένα βιβλίο μου στην ανακύκλωση.Εδώ και χρόνια μου το ζήταγαν αναγνώστες έστω και σε φωτοτυπία και τώρα που βγήκε από εκδοτικό οίκο θα χαθεί;
    Στην χειρότερη θα τα πάρω όλα εγώ, όπως λέει και ο solaris στον μπλογκ του ρίντερ. Εδώ έστειλα την κόρη μου έξτρα λεφτά, να σώσουμε βιβλία άλλων και θ' αφήσω να πεθάνει το δικό μου "παιδί;".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλή υπόλοιπη εβδομάδα.
    Και ο αντίλογος, καλό πράγμα είναι.
    Δεν είναι ανάγκη όμως να θυμώνεις, εκτός κι αν μου φάνηκε. Τέλος πάντων. Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γεράσιμε, γιατί να θυμώσω; Ευκαιρία μου έδωσες να πω το κουσούρι μου! Αλίμονο! Συγνώμη αν σου έδωσα άλλη εντύπωση!Άκου να θυμώσω! Γιατί;Δεν έχω λόγο να θυμώσω.Μάλλον πήρα φόρα, έγραψα τα δικά μου και φάνηκε ως επίθεση.
    Συγνώμη Γεράσιμε!
    Καλό σου βράδυ! Εσύ μη μου θυμώσεις! Γι' αυτό είναι τα σχόλια, για να γράφει ο καθένας την γνώμη του, τις σκέψεις του, τις εμπειρίες του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. :)
    Ήθελα από προχτές να σου κάνω μια ερώτηση, μιας και βρίσκεσαι στον εκδοτικό χώρο. Τι γίνεται με τα πνευματικά δικαιώματα όταν υπογράφεις με κάποια εκδοτική εταιρεία. Τι ποσοστά παίρνεις απ' τις πωλήσεις. Και αν σε βάζουν να υπογράψεις ένα χαρτί, πιέζοντας σε να βγάζεις ένα βιβλίο, κάθε χρόνο. Ή να παρευρίσκεσαι ας πούμε, σε παρουσιάσεις βιβλίων, άλλων συγγραφέων που συνεργάζονται με την εταιρεία. Αυτές τις απορίες έχω σκεφτεί τώρα.
    Σε ρωτώ γιατί έχω βρει έναν εκδοτικό οίκο που μου φερθήκανε καλά, κι ίσως να προκύψει κάποια συνεργασία, στο μέλλον.
    Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. κόντεψα να ξεχάσω τις δραχμές...

    γράψε ένα ποστ για τον φανταστικό διάλογο των βιβλίων όταν κλείνουν τα φώτα με μένουν σε καρότσια και ράφια, ή βιτρίνες τα πιο δημοφιλή;;;
    ε; εσύ πυ ακούς τις φωνές τους και τα λες ωραία;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ελπίδα έχω κι εγώ κάποιες απορίες με τους εκδοτικούς οίκους.Αν μπορείς πες μας περισσότερα. Έχω γράψει κι εγώ ένα μυθιστόρημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. πόση διαπλοκή στους εκδοτικούς οίκους!!

    ελπίδα,
    σωστά νομίζω ή σφάλω;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Γεράσιμε, δυστυχώς θα σε απογοητεύσω. Δεν ξέρω τίποτα από όλα αυτά που με ρωτάς.Και μόνο που εξέδωσε το βιβλίο μου, μου έφτανε και μου φτάνει. Δεν με υποχρέωσαν ποτέ για καμμία παρουσίαση, ούτε εγώ τους ενόχλησα. Έχει τόσο τρέξιμο ο κύριος Καπώνης με τα σενάρια της τηλεόρασης, υπάρχει και η χιλιομετρική απόσταση, αρκεί που ενώθηκαν τα μεράκια μας! Γιατί μεράκι είναι για κεινον οι Εκδόσεις. Όταν μάθω περισσότερα θα σου πω. Ως τότε εύχομαι σε σένα ότι καλύτερο και σίγουρα θα τα μάθεις από πρώτο χέρι!
    Καλό σου βράδυ!
    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ντεφάκι μου, δεν το κάνεις καλύτερα εσύ που τα λες πιο ωραία και ίσως έχεις και περισσότερο ελεύθερο χρόνο;
    Άλλωστε εγώ με τις παραγγελιές δεν τα πάω καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ανώνυμε, εύχομαι να βρει τον καλύτερο δρόμο το μυθιστόρημά σου!
    Όπως είπα και στον Γεράσιμο, εγώ με τον εκδότη μου δεν έκανα καμμιά συμφωνία. Συμφώνησαν τα μεράκια μας.Λυπάμαι που δεν μπορώ να σε ενημερώσω, μα θα πρέπεις να απευθυνθείς απ' ευθείας σε εκδοτικούς οίκους και να μάθεις.
    Εύχομαι ότι καλύτερο για σένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. tatine
    Δεν έχω προσωπική πείρα. Θα σε γελάσω! Μάλλον εσύ ξέρεις περισσότερα. Πάντως εκείνο που με θλίβει είναι αυτό που έμαθα απ' τον ρίντερ, δηλαδή ότι πολτοποιούνται.Το βρίσκω πολύ σκληρό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ελπίδα καλησπέρα
    κατ’ αρχήν πολύ όμορφο το ποστ σου με τις γνωστές ευαισθησίες σου.
    Γι’αυτούς που ρωτάνε παραπάνω μικρές απαντήσεις...
    Τα ποσοστά για τους νέους συγγραφείς κυμαίνονται από 10 έως 12% επί της λιανικής τιμής πώλησης του βιβλίου. Συνήθως και αυτό είναι πρόσφατη μόδα οι μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι βάζουν όριο πωλήσεων ώστε να βγάζουν τα έξοδά τους. Κάτω από 1000 (συνήθως) ή 2000 αντίτυπα (για 1-2 εκδοτικές εταιρείες) ο συγγραφέας δεν παίρνει ούτε ευρώ. Φυσικά, οι πωλήσεις δεν ελέγχονται από τον συγγραφέα και δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν. Επίσης υπάρχουν κλιμακωτές συμφωνίες. Από 2000 αντίτυπα και πάνω τόσα, από 5.000 και πάνω μεγαλύτερα ποσοστά κλπ. Τα πιο εμπορικά ονόματα Ελλήνων συγγραφέων παίρνουν σήμερα μέχρι και 20% επί των εισπράξεων. ΔΕ νομίζω και δεν πιστεύω ότι υπάρχει συγγραφέας με μεγαλύτερα ποσοστά.
    Τα υπόλοιπα είναι μυθεύματα...Πλην σπανίων, σπανιότατων εξαιρέσεων δεν υπάρχει dead line για συγγραφείς στην Ελλάδα (άντε να γίνει καμία προφορική συζήτηση για να αποφασιστεί ο χρόνος παράδοσης ενός βιβλίου), ούτε υποχρέωση παρουσίας σε εκδηλώσεις άλλων συγγραφέων. Βέβαια, οι πλέον εμπορικοί συγγραφείς ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ τις δημόσιες εμφανίσεις ή τις παρουσιάσεις για ευνόητους λόγους. Ελπίζω ότι κάλύψα τις περισσότερες απορίες δυστυχώς για τα υπόλοιπα θα έκανα κατάχρηση του φιλόξενου χώρου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ρίντερ μου, σ' ευχαριστώ πολύ πολύ και για την τιμή (της επίσκεψης) και για τις πληροφορίες σου! Έτσι έμαθα κάποια πράγματα κι εγώ και οι σχολιαστές μου. Ο φιλόξενος χώρος μου να είσαι σίγουρος πως μπορεί να δεχτεί σελίδες άρθρων αν έχεις πάνω σ' αυτό το θέμα ή οποιοδήποτε άλλο. Μην μου ξαναπείς για κατάχρηση! Ευχαριστώ και πάλι που μπήκες στον κόπο να μας εξηγήσεις.
    Κάνεις έργο και το ξέρεις!
    Ελπίδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή