Μια αγάπη σαν αλάνα!

ΟΙ ΚΑΡΓΙΕΣ

ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ

- Να είχα λέει, μιαν αγάπη σαν αλάνα… Να κυλιόμουνα μέσα της, να ‘κανα τούμπες, να ‘πλωνα την αρίδα μου να λιαζόμουνα… Να ‘ρχότανε τα όνειρά μου σαν τις κάργιες να φτεροκοπούν πάνω από το κεφάλι μου. Βαρέθηκα να χώνω τη ρημάδα την ψυχή μου στα ντουλάπια και να της κρεμώ αρωματικά σακουλάκια να μην τη φάει ο σκόρος. Βαρέθηκα να περπατώ με την πλάτη κολλημένη στα ντουβάρια, γιατί νιώθω γύρω μου τον θόρυβο από τα μαχαίρια που ακονίζονται. Είναι πολύ, ρε σεις, αυτό που ονειρεύτηκα; Μιαν αγάπη λέω σαν αλάνα. Ν’ απλώσω την αρίδα μου να λιαστώ.
Σελίδα 124

Η μπόρα

Σ’ ευχαριστώ, Θε μου, που μ’αξίωσες να δω τον κόσμο που έπλασες. Να δω τη θάλασσα, τον ουρανό, τους κάμπους. Σ’ ευχαριστώ γιατί με πήρες κρυφά ένα βράδυ, και μου ψιθύρισες στ’ αυτί:
«Κοίταξε τη γη, Σοφία. Κοίταξε το έργο μου. Σ’ αρέσει;»
Αριστούργημα είναι, Θε μου. Μπράβο σου! Γεια στα χέρια σου, που λένε. Μπορεί να μου’ δωκες βάσανα πολλά. Κι ασήκωτα. Μα μου φύλαες δώρο ακριβό. Τι θα ‘ρθει από δω και μπρος, μόνο εσύ το ξέρεις. Μα ό,τι και να ‘ ναι, δεν πειράζει.
Σελίδα 84

Η ΜΠΟΡΑ
ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ

Χιόνι στο Πήλιο!

Περισσότερες φωτογραφίες με χιόνι στο Πήλιο http://kyklaminovounou2.blogspot.com/

Μία είναι η ουσία ...

Κι ενώ εγώ τάϊζα πεινασμένα πουλάκια (βλέπε οι φίλοι μας τα ζώα) με διάφορα «σποράκια» κι αφού γύρισα απ’ το δικό μου ταξίδι (που ήταν με ρόδες και όχι με φτερά), γυρίζοντας βρήκα πολλά mail, που σε πολλά απάντησα με μεγάλη χαρά.

Κάποια άλλα κωδικοποιημένα, κάποια στα Αγγλικά και κάποια με «σποράκια με ιούς» (τουλάχιστον 7), φυσικά τα έσβησα. Κάποιοι θα πρέπει να με νομίζουν για πολλή χαζή, μα την αλήθεια!

Εκείνο που με θλίβει πιο πολύ με το μπλογκ όμως, είναι που κανένας δεν ευαισθητοποιήθηκε με το τελευταίο θέμα της εφημερίδας μου.

Κρίμα! Και πίστευα πως το μπλογκ πέρα από προβολή, γνώση και χαβαλέ, μπορούσε να ασχοληθεί και με σοβαρότερα θέματα.

Για άλλη μια φορά, έκανα λάθος!

Όσο γερνάω, θα μαθαίνω.

Θα μου πεις και "Ποιος σε διαβάζει εσένα;"

Θα σου πω: "Επειδή ξέρω ποιοι με διαβάζουν, γι' αυτό και περίμενα!"

(Τυχόν σχόλια, εκεί! Εδώ θα βάζω φωτογραφίες για κάποιες μέρες....)

http://agriokyklamino.blogspot.com/

"Σποράκια"

Κι επειδή οι άνθρωποι έχουν πολλές υποχρεώσεις
και δεν είναι ούτε γλάροι, για να πετάξουν και να φύγουν,
όπως αυτοί που φωτογράφησα στο λιμάνι,
αλλά ούτε και ελέφαντες ........
για να αντέχουν και να τα προλαβαίνουν όλα,
άφησα απόψε πολλά "σποράκια" και εδώ,

αλλά και στην εφημερίδα μου, από χτες.

http://agriokyklamino.blogspot.com/

Καλά ταξίδια γλάροι μου!

Ένας γλάρος έτρεχε να προλάβει ένα πολυτελές κρουαζιερόπλοιο που σήκωσε άγκυρα.
Ήθελε να φύγει από καιρό. Δεν ήθελε να βλέπουν το πέταγμα του οι άνθρωποι. Ήθελε να πετάει σε ανοιχτές θάλασσες. Να τον βλέπουν μόνο όσοι ταξιδεύουν. Τα πέταγμά του το χάριζε μόνο σ' αυτούς. Θεωρούσε πως μόνο αυτοί το άξιζαν.

Στο λιμάνι αυτό βρέθηκε γιατί είχε ανάγκη από τροφή και από ξεκούραση. Τον ξεγέλασε ένα ψαροκάικο και τον έφερε εδώ, μαζί με την ομάδα του. Αναγκάστηκε να μείνει πολύ. Έκανε πολλές απόπειρες φυγής, μα πάντα γύριζε πίσω. Κάποια γυναίκα τον κρατούσε πίσω, γιατί αυτή έδειχνε να τον θαυμάζει πιο πολύ, απ' τον υπόλοιπο κόσμο που έκανε βόλτες στην παραλία και όλο τον πλησίαζε. Αυτό τον κολάκευε στην αρχή.

Τώρα τελευταία, αυτή η γυναίκα τον πλησίασε πολύ και φοβήθηκε. Κρατούσε και κάτι στα χέρια της. Έπρεπε να φύγει το γρηγορότερο. Έτσι σκέφτηκε και δεν άλλαζε γνώμη με τίποτα.
Άδικα φώναζε αυτή, πως οι προθέσεις της ήταν καλές. Εκείνος είχε βγάλει τη δική του γνώμη γι' αυτή και ήταν τελεσίδικη.

Έτρεχε όσο πιο γρήγορα μπορούσε και έτσι έπρεπε. Έπρεπε να προλάβει.

Έφτασε λαχανιασμένος στο κρουαζιερόπλοιο....

και πέρασε μπροστά. Δεν του άρεσε ποτέ να μένει πίσω. Ήταν ο πιο εγωιστής γλάρος που έχω γνωρίσει στη ζωή μου. Είχε όμως την αξία του. Ήταν ο υπερήφανος, ο πιο έξυπνος, ο αρχηγός.

Πίσω ήταν η ομάδα του. Αυτοί οι γλάροι περίμεναν τις μικρές βαρκούλες να ξεκινήσουν, για να τον ακολουθήσουν. Ήξεραν τον προορισμό του και θα πετούσαν μετά για να τον φτάσουν.

Δεν ήταν έτοιμοι ακόμα να τρέξουν πίσω του. Χρειάζονταν και άλλες δυνάμεις. Ίσως αν αυτή η γυναίκα να τους έδινε τροφή, να έτρωγαν, να δυνάμωναν και μετά να τον ακολουθούσαν πετώντας.

Ίσως. Δεν ήξεραν. Ρίσκο έπαιρναν. Κρατούσαν όμως τις αποστάσεις. Βρίσκονταν ήδη πολύ μακριά της και κοίταζαν.

Κάποιοι πιο θαρραλέοι έφυγαν νωρίτερα με άλλα καράβια, πιο μικρά. Με ότι βρήκαν μπροστά τους. Αρκεί να μην χάσουν τον αρχηγό τους. Να είναι στο δρόμο του, να ελέγξουν για άλλα καλύτερα καράβια και να τον περιμένουν. Ήξεραν τις διαθέσεις του αρχηγού τους. Ήθελε να φύγει. Κι έτσι έπρεπε να γίνει. Να φύγουν κι αυτοί. Κάποιοι νωρίτερα, κάποιοι αργότερα.

Καλό ταξίδι γλάρε μου σε σένα και σε όλη σου την ομάδα!

Μόνο να τους προσέχεις!

Ειδικά αυτό το μικρούλι, το τελευταίο, που δεν έχει μάθει καλά ακόμα το κολύμπι της ζωής και τ' αγαπώ πολύ! Να το προσέχεις, σαν παιδί σου!

Εύχομαι γαλήνιες θάλασσες, σε όλους τους γλάρους!

Καλή και πολύ τροφή και πολλά γερά και πλούσια καράβια στο δρόμο σας!

Ξέρω πως οι γλάροι δεν μένουν ποτέ στο ίδιο μέρος. Κουράζονται και ίσως κουράζουν κι αυτοί, γιατί ξεμυαλίζουν τους ανθρώπους και βγαίνουν απ' το πρόγραμμά τους. Γιατί οι άνθρωποι έχουν πρόγραμμα και υποχρεώσεις. Περπατούν στη γη και δεν έχουν φτερά για να πετάξουν. Μόνο με αεροπλάνο, αλλά αυτό το πέταγμα το απολαμβάνουν μόνο οι πλούσιοι και δεν έχει καμιά σχέση με του γλάρου.

Οι φτωχοί μένουν να χαιρετάνε και τους γλάρους και τ' αεροπλάνα.

Στους γλάρους αρέσει να φεύγουν. Να ταξιδεύουν. Και δεν τους νοιάζει ο καιρός.

Ζουν για το ταξίδι. Και καλά κάνουν. Αυτή είναι η ζωή τους! Να ταξιδεύουν!

Τους αγαπώ πολύ τους γλάρους. Πάντα τους αγαπούσα, κι ας έφευγαν.

Εγώ θα μείνω εδώ, γιατί δεν είμαι γλάρος, γιατί ο τόπος μου είναι εδώ, σταθερός και τον αγαπώ πολύ. Όπως αγαπώ και σας γλαράκια μου! Αν δεν σας άρεσε η αγάπη μου και σας τρόμαξε, δεν φταίω εγώ. Λάθος καταλάβατε κι εσείς κι ο αρχηγός σας. Κουράστηκα να το λέω. Δε με νοιάζει πια!

Εγώ θα είμαι εδώ. Αν κάποτε άλλα καράβια σας φέρουν στο ίδιο λιμάνι, εγώ θα είμαι εδώ, για να σας δείξω με αποδείξεις, ότι στα χέρια μου κρατούσα σπόρους και όχι δηλητήριο, όπως νομίσατε.

Ναι.... και μια φωτογραφική μηχανή!

Σας καταλαβαίνω όμως.... Πολύ! Στα όνειρά μου κι εγώ έχω πετάξει και πολλές φορές ξύπνησα τρομαγμένη.

Ενώ εσείς φεύγετε, εγώ σας κουνάω το μαντήλι και σας τραγουδάω το:

"Θέλεις δε θέλεις, θα μου αφήσεις, τις αναμνήσεις...."

καλές ή κακές.

Εγώ δεν διαγράφω έτσι εύκολα, τίποτα!

Όλα ήταν μέρος της ζωής μου. Και οι χαρές και οι λύπες και οι πληγές και τα σημάδια. Ακόμα και αυτές οι φωτογραφίες, που φεύγετε.....

Να είστε σίγουροι, πως θα τις "προσέχω" καλύτερα απ' τα μάτια μου κι αυτές και τις αναμνήσεις! Πιστέψ' τε με και μην αμφιβάλλετε ποτέ γι' αυτό.

Καλά ταξίδια γλάροι μου! Δεν σας ζητώ να με πάρετε μαζί στο πέταγμά σας. Είμαι πολύ κουρασμένη, δεν αντέχω τα συχνά ταξίδια σας και δεν θέλω να γίνω βάρος στις πλάτες σας.

Καλά ταξίδια γλάροι μου!

Η θέα της Ιουστίνης Φραγκούλη (συγγραφέας)

Στη ζωή μας γνωρίζουμε πολλούς ανθρώπους.

Άλλοι έρχονται, άλλοι μένουν, άλλοι φεύγουν...

Τώρα θα σας μιλήσω για μια συγγραφέα που γνώρισα τελευταίως.

Λέγεται Ιουστίνη Φραγκούλη, είναι συγγραφέας, ζει στο Μόντρεαλ του Καναδά και έτσι αυθόρμητα, είχε την καλοσύνη να μου στείλει φωτογραφίες της θέας της.

Η Ιουστίνη, μου έδωσε την άδεια (αν και ξέρω καλά τα όρια του μπλόκιγκ, αλλά κυρίως της συνείδησής μου), να τις χρησιμοποιήσω όπως νομίζω.

Γι' αυτό σκέφτηκα να τις βάλω εδώ, να σας την συστήσω και να σας στείλω στην σελίδα της να την γνωρίσετε κι εσείς.

Καλή αρχή στο μπλόκιγκ αγαπητή Ιουστίνη και Καλή συνέχεια!

Εύχομαι το μπλόκιγκ να σου δώσει μόνο χαρές!

Καλές εμπνεύσεις μ' αυτή την υπέροχη θέα και καλή επιτυχία στα βιβλία σου, από καρδιάς!

Η σελίδα της:

http://ioustini.blogspot.com/

Καλώς όρισες "εαρινή συμφωνία"!

Καλώς όρισες εαρινή μας συμφωνία!

Σιδερένια, δυνατή και ευτυχισμένη!

Μας έφερες Άνοιξη, ισημερία, Γιάννη Ρίτσο κι αγάπη!

Καλώς όρισες!

Σε περιμέναμε με Πασχαλιές και πεταλούδες!

http://many-books.blogspot.com/

Μητρότητα - θηλασμός

Πήγα με μια φίλη σε ένα θερμοκήπιο, για να αγοράσουμε εποχιακά λουλούδια και το πρώτο "λουλούδι" με τα "άνθη" του, που μου τράβηξε την προσοχή, ήταν αυτή η γατούλα με τα γατάκια της.

Έφυγα γρήγορα όμως από κοντά της, γιατί την τρόμαξα και δεν έπρεπε.

Η σκιά μου

Μικρή έπαιζα μαζί της.

Έτρεχα να μην με φτάσει.

Κρυβόμουν για να με χάσει.

Χόρευα πάνω της όταν με παραμόρφωνε.

Τώρα, απλά την κοιτάζω.

Ξέρω ότι μ' ακολουθεί χρόνια τώρα.

Είναι η καλύτερή μου φίλη.

Ξέρω ότι είναι δίπλα μου ακόμη κι όταν δεν την βλέπω.

Ξέρω ότι θα υπάρχει, όσο υπάρχω.

Αντιθέσεις

Της παρεούλας Χαρούλα Ηλία - Φράγκου

Παίρνοντας στα χέρια μου αυτό το τόσο παιδικό βιβλίο, με το χοντρό λευκό δέσιμο, με τις πολύ όμορφες εικονογραφήσεις του και τα τόσα τρυφερά ποιήματα της Χαρούλας Φράγκου, ένιωσα ξανά παιδί!

Ένιωσα μια τρυφερότητα απίστευτη!

Δεν μπορούσα να μην σας το πω! Για όσους και όσες έχετε μικρά παιδάκια και για όσους και όσες θέλετε να κάνετε δωράκια σε μικρά παιδάκια, είναι το πιο τρυφερό δώρο!

Εκδόσεις: ΔΩΔΩΝΗ

Εικονογράφηση: ΔΗΜΗΤΡΑ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ

5 ταινίες

Τα κορίτσια μου ζήτησαν να γράψω πέντε αγαπημένες μου ταινίες. Τους χάρισα χθες τον κόκορα με τις κότες, αλλά, μάλλον δεν φτάνει.

Ευχαριστώ κορίτσια:
Μεθυσμένα χρώματα http://www.nyctolouloudo.blogspot.com/
Τύπος νυχτερινός http://www.typosnyxterinos.blogspot.com/

Αγαπημένες μου ταινίες είναι πολλές, μα αυτές που μου έρχονται πρώτες στο μυαλό, είναι οι:

Ο Τζόνυ πήρε το όλπο του
Άνθρωπος ελέφαντας
Τιτανικός
Ρωμαίος και Ιουλιέτα
Όσα παίρνει ο άνεμος

Ήδη έχω καλέσει την εαρινή συμφωνία, μόλις γυρίσει με το καλό!

Εαρινή συμφωνία http://many-books.blogspot.com/

Καλώ και άλλους τέσσερις, τους:

Φύρδην Μίγδην http://aspastosblogspotcom.blogspot.com/

Γιώργος http://blackredrose.blogspot.com/

Παιδίσκη ερωμένη http://paidiskh.blogspot.com/

Γεράσιμος Μηνάς http://periexomena-ourblog.blogspot.com/

Τελευταίο "Αντίο" στον λογοτέχνη Παναγιώτη Κατσιρέλο

Καλό σου ταξίδι δάσκαλε της γραφής!

Οι Βολιώτες σε τιμήσαν και σε τιμούν!

Από εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΑ:

Το λογοτεχνικό έργο του Παναγιώτη Κατσιρέλου, είναι καθαρά βιωματικό, είναι απεικόνιση της ίδιας του της ζωής. Είναι αναπαράσταση των όσων έζησε από τα χρόνια της Μικρασιατικής καταστροφής, από τα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς, το απογοητευτικό πνευματικό κατεστημένο της εποχής.

Είναι περιγραφή της «οδύσσειάς» του από τη Σμύρνη (1915-1922) στην Καστέλα του Πειραιά (1922-1923), στην Αργαλαστή Πηλίου (1923), στον Ξηρόκαμπο Βόλου (1924-1932), στην Κοκκινιά του Πειραιά και στην Καλλιθέα των Αθηνών (1933-1935), από το 1936 στον Προσφυγικό Συνοινικισμό Ξηροκάμπου Βόλου και μέχρι σήμερα στη Νέα Ιωνία Μαγνησίας.

Είναι καταγραφή των γεγονότων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κατά τη διάρκεια του οποίου καλείται να υπηρετήσει ως έφεδρος στο Πολεμικό Ναυτικό και στη συνέχεια των χρόνων της Κατοχής, οπότε παίρνει ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση πρωτοστατώντας στην έκδοση της καθημερινής εφημεριδούλας της περιοχής Βόλου-Πηλίου «Αναγέννηση».

Όλο του το έργο είναι εξιστόρηση γεγονότων που αντλούνται μέσα από την πραγματικότητα της ζωής και το μύθο που ο ίδιος «υφαίνει».Μετά την Απελευθέρωση το 1951 επιδίδεται στο συγγραφικό του έργο και εκδίδει το περιοδικό «Πορεία». Στα Ελληνικά γράμματα παρουσιάζεται επίσημα το 1974 με το μυθιστόρημά του «Στάση Μαυρομάτη». Το 1975 τυπώνει τα διηγήματα «Ο κύριος εγώ, ήμουν ο Ρε», το 1976 τη νουβέλα «Οι Μαυραγορίτες», το 1978 το μυθιστόρημα «Οι Αρβύλες» (βραβείο Λουντέμη), το 1979 τα διηγήματα «Ο Μπουρζουά» (βραβείο Ιπεκτσί), το 1981 το μυθιστόρημα «Οι Ζωντανοί» (βραβείο Εστίας Νέας Σμύρνης), το 1985 το μυθιστόρημα «Σουρβιά» και το χρονικό «Ο Προσφυγικός Συνοικισμός», το 1978 τα διηγήματα «Η πορεία δεν έχει τελειωμό», και το 1992 τα διηγήματα «Ο άδειος δρόμος» και το βιβλίο-οδηγό «Γνωριμία με τη Μαγνησία». Το 2004 επανεκδίδεται «Ο Προσφυγικός Συνοικισμός - Το χρονικό της ίδρυσης στο Βόλο της σημερινής Νέας Ιωνίας», σε διπλή έκδοση ελληνικά - αγγλικά από τον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου Νέας Ιωνίας Μαγνησίας.

Ο μύθος σε συνύπαρξη με το ιστορικό στοιχείο, ο λυρισμός της περιγραφικότητας και ο ρεαλισμός του αποτελούν χαρακτηριστικά γνωρίσματα του έργου του Παναγιώτη Κατσιρέλου που συγκλονίζουν και συναρπάζουν τον αναγνώστη.

ΚΟΚΟροταινία

Σήμερα είχα σκοπό να ασχοληθώ με τον εφοδιασμό φωτογραφιών στο μπλογκ μου,
"Οι φίλοι μας τα ζώα", που τόσο πολύ έχω αδικήσει.

Μου άλλαξαν το πρόγραμμα όμως τα "μεθυσμένα χρώματα" και ο "τύπος νυχτερινός".

Ευχαριστώ κορίτσια!
Μόνο που εγώ ξέφυγα λίγο απ' το θέμα και έκανα μια δική μου ταινία, βάση φωτογραφιών. Ένας ο κόκορας και 7 οι κότες; Τι να σας πω; Ζαλίστηκα! Ώρες με παίδεψαν να μπουν σωστά με μια σειρά. Ού μπλέξεις με κοκόρια και με κότες και πολλές φωτογραφίες, σε πολλά αρχεία, τελικά!

Ποιo εύκολο θα ήταν να άρπαζα πέντε ταινίες, να τις σκάναρα και να αντέγραφα. Ξέρω όμως ότι αυτές που μου άρεσαν πολύ, τις έχει η Λένα στην Αθήνα. Οπότε, εγώ σκέφτηκα τα κοκόρια. Δύο σε ένα. Και φωτο και ταινία!

Ελπίζω να σας αρέσει κορίτσια, αν και τα λόγια γράφτηκαν πολύ βιαστικά.

Αν και έχω μέρες να επισκεφτώ άλλα μπλογκ, λόγω πολλών φωτογραφιών που πρέπει να μπουν σε τάξη και λόγω έλλειψης χρόνου, (πάλι άρχισαν τα έργα στο χωριό και πηγαινοέρχομαι), δεν ξέρω ποιοi έπαιξαν ήδη και τι παιχνίδι ακριβώς είναι αυτό. Χθες που πετάχτηκα λίγο στον ρίντερ, είδα ότι έπαιζε με λέξεις. Κι αυτόν δεν πρόλαβα να τον διαβάσω. Έλεγε και πολλά. Μόνο είδοποίησα την Άννα.

Θα πω την εαρινή συμφωνία και το θέμα ελεύθερο.
Μόλις έρθει κοντά μας πάλι, πιο γερή από πρώτα και σιδερένια!
Ξέρει ότι η σκέψη όλων μας είναι κοντά της και η αγάπη όλων μας την περιμένει!

Αύριο βράδυ αν είμαι εδώ, ελπίζω να σερφάρω, να καταλάβω περισσότερα, να δω και ποιοι δεν έπαιξαν και θα κάνω συμπληρωματικό.
Όκευ κορίτσια; Ευχαριστημένες; Για πάρτι σας ο κόκορας και οι κότες του!

Η κοκοροταινία είναι στο:
http://fotoistories.blogspot.com

"Μεζέ" από φωτογραφίες....

... που "μοίρασα" στα άλλα μπλογκ.

Θα τις βρείτε δίπλα στα δικά μου λιγκ.

Λίγα λόγια

Μάθε τέχνη κι άστηνε....

Κάτι τέτοιο.

αγριολούλουδο http://agriokyklamino.blogspot.com/

ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ http://timiseneken.blogspot.com/

Και στα δικά σας!

Την ανθοδέσμη την πέταξαν απ' το προηγούμενο ποστ.

Άντε και στα δικά σας οι ελεύθερες!

δεσποινίς ετών 29.... και κάτι ψιλά ΘΕΟΦΑΝΙΑ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ ΒΑΣΙΛΑΚΗ

Τριάντα χρονών! Η μαμά Ανδρονίκη μου το ανακοίνωσε πρωί πρωί, σα θετικό αποτέλεσμα εξετάσεων για ζαχαροδιαβήτη.

"Μπαίνεις στην δεκαετία των σαράντα, Γιώτα παιδί μου. Ίσως θα έπρεπε να σταματήσεις να φοράς τζην παντελόνια. Εμένα, να σου πω την αλήθεια, ποτέ δε μου άρεσαν".

Σελίδα 47

"Λοιπόν, οι ανύπατρες να μαζευτούν, γιατί θα πετάξω την ανθοδέσμη",

είπε χαμογελαστή....

Σελίδα 254

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΠΙΛΟΤΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΑΣΟΥΛΑΣ

Η μοίρα μου -η καλή μου η μοίρα-

φρόντισε να πραγματοποιήσει την ευχή που είχα κάνει:

να παρακολουθήσω ολόκληρη την ταινία της ζωής μου και να συλλάβω το νόημα των σημαδιακών σκηνών που προκάλεσαν το φινάλε. Και το τελικό στίγμα το έδωσε ανάγλυφα ο μηχανικός προβολής, ανάβοντας τα φώτα πάνω στην τελική σκηνή και μετατρέποντας το σινεμά σε θέατρο σκιών. και τον πρωταγωνιστή της ταινίας σε Καραγκιόζη...

Βέβαια, σ' αυτή την ιστορία δεν ήμουν μόνο ο Καραγκιόζης. Ήμουν ταυτόχρονα και ο καραγκιοζοπαίχτης. Εγώ ήμουν αυτός που κινούσε τα νήματα, εγώ κι η μαριονέτα.

Σελίδα 373

ΤΟΛΚΙΝ ΝΑΟΥΜ ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ

"Αυτό το δέντρο το λέμε δέντρο" είπε, "και δεν έχουμε στο μυαλό μας παρά μόνο την ίδια τη λέξη. Αυτό το πράγμα όμως, δεν ήταν "δέντρο" μέχρι που κάποιος αποφάσισε να το ονομάσει έτσι.

Λες το αστέρι, αστέρι, και λες πως δεν είναι παρά μια μάζα που ακολουθεί μια συγκεκριμένη πορεία στον ουρανό, μια πορεία που ορίζεται από τους μαθηματικούς και την επιστήμη τους.

Αλλά αυτό δεν έχει σημασία για τον τρόπο που βλέπεις εσύ το αστέρι.

Σελίδα 95

ΥΠΑΤΙΑ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΒΑΡΗΓΟΣ

-Αν θέλεις να παλέψεις για να σώσεις όσο περισσότερα μπορείς, πρέπει να διαλέξεις στρατόπεδο. Πρέπει από νωρίς να επιλέξεις ποιους θα έχεις στο πλευρό σου, αλλιώς κανείς δεν θα σε υποστηρίξει, θα βρεθείς μόνος.
- Εδώ είναι το δίλημμα, πως μπορώ να επιλέξω τη μία πλευρά αδιαφορώντας για την τύχη της άλλης; Έχω στο μυαλό μου τα λόγια του Ευριπίδη:

«Καλότυχος αυτός που κατέχει τη σοφία, που δε πασκίζει να βλάψει τους συμπολίτες του και ο νους του δεν ψάχνει άδικες πράξεις»…

Όχι, προτιμώ να χάσω, αλλά να χάσω περήφανος.

- Η σκέψη του ηγέτη. Λάβε, όμως, υπόψη σου κι άλλο ρητό που λέει πως,
«η χειρότερη ειρήνη είναι καλύτερη απ’ τον πόλεμο».

Σελίδα 288-289

Η αγάπη φοράει φτερά από μετάξι ΛΑΜΠΡΙΝΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥ

-Η αγάπη, Λυδία, ήταν αυτή που έκανε εσένα να γεννηθείς. Είσαι παιδί της αγάπης, παιδί που σε θέλαμε κι εγώ και ο πατέρας σου με όλη τη δύναμη της καρδιάς μας. Όταν μάθαμε πως θα γεννιόσουν, το γλεντούσαμε για μέρες. Πιστεύαμε, τότε, πως ο κύκλος της ζωής μας θα ολοκληρωνόταν με σένα, η αρχή και το τέλος της αγάπης που νιώθαμε.

Όμως, κανείς δεν εγγυάται πως την αγάπη την αισθανόμαστε μόνο μια φορά στη ζωή μας.

Σελίδα 45