
-Η αγάπη, Λυδία, ήταν αυτή που έκανε εσένα να γεννηθείς. Είσαι παιδί της αγάπης, παιδί που σε θέλαμε κι εγώ και ο πατέρας σου με όλη τη δύναμη της καρδιάς μας. Όταν μάθαμε πως θα γεννιόσουν, το γλεντούσαμε για μέρες. Πιστεύαμε, τότε, πως ο κύκλος της ζωής μας θα ολοκληρωνόταν με σένα, η αρχή και το τέλος της αγάπης που νιώθαμε.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει εγγύηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΑΣ ΕΝΟΧΛΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ.. Η ΚΡΙΤΙΚΗ... Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΛΥ ΚΡΙΜΑ.. ΓΙΑ ΕΣΑΣ..
ανώνυμε,
ΑπάντησηΔιαγραφήμη μου το κάνεις αυτό! Σε παρακαλώ!
Τα έσβησα γιατί έπρεπε.
Η αλήθεια σου δεν έχει καμμιά σχέση με το βιβλίο και αυτό δεν έχει θέση εδώ.
Τα σχόλιά σου δεν ήταν ούτε κριτική, ούτε ελευθεροτυπία.
Κρίμα; Γιατί; Με είχες ψηλά και έπεσα;
Σε παρακαλώ! και δεν είμαι καλά τελευταίως. Μη με στεναχωρείς κι εσύ!