Δυτικά του Νείλου ΠΕΡΣΑ ΚΟΥΜΟΥΤΣΗ

....Τότε χύμηξαν πάλι μες στο νου της οι αναμνήσεις. Θυμήθηκε τη γέφυρα του Ζαμάλεκ. Χίλιες και μία νύχτες την είχε ονειρευτεί.....

Κάποιος γνωστός, δεν είναι σίγουρη ποιος, της είχε πει πως η γέφυρα εκείνη δεν υπήρχε πια, πως είχε γκρεμιστεί και στη θέση της κτίστηκε μια νέα, σύγχρονων προδιαγραφών, με αμέτρητες διακλαδώσεις. Εκείνη όμως δε σταμάτησε ποτέ να την ανοικοδομεί στη φαντασία της όλα αυτά τα χρόνια, σαν ουράνιο τόξο μετά τη βροχή, για να τη διασχίσει και να θυμηθεί τα περασμένα, να γεμίσει τα κενά της μοναξιάς της.

(Σελ.273-274)