Έγραφε, έγραφε μονάχα τ’ όνομα κάτω από την ημερομηνία που αντέγραψε για περισσότερο από μια ώρα. Η καθησυχαστική κίνηση της γραφής ήταν γι’ αυτήν ένα αρχέγονο καταπραϋντικό. Τις αντικαταθλιπτικές του ικανότητες τις είχε ανακαλύψει ενστικτωδώς από μαθήτρια. Πήγαινε ακόμα στο Δημοτικό, όταν ξαφνικά κατάλαβε μια μέρα πως η γραφή ήταν η μόνη ασπίδα σωτηρίας της. Το βρήκε τυχαία. Έτσι μια νύχτα, τρομαγμένη, όταν απλώς αντέγραφε.
Με δέος παρατηρούσε τον πανικό να υποχωρεί όπως η άμπωτη στην παλίρροια. Μέχρι που απέμεινε άδεια, σαν σακί, ένα τόσο δα παιδί, αλλ’ απολύτως ανακουφισμένη. Ε, και στη συνέχεια –σκέφτηκε- πως αν είναι απλώς και μόνη η γραφή που μπορεί να επιτύχει τέτοια σπουδαία αποτελέσματα, φαντάσου το τι μπορεί να σου κάνει το γράψιμο.
Σελίδα 90
Σωστή ψυχοθεραπεία παιδί μου το γράψιμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποτε γράφω, από πού τάχα αντιγράφω και ποιος
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι που μου ψιθυρίσει στ' αυτιά της καρδιάς μου?...