Κι επειδή οι άνθρωποι έχουν πολλές υποχρεώσεις
και δεν είναι ούτε γλάροι, για να πετάξουν και να φύγουν,
όπως αυτοί που φωτογράφησα στο λιμάνι,
αλλά ούτε και ελέφαντες ........
για να αντέχουν και να τα προλαβαίνουν όλα,
άφησα απόψε πολλά "σποράκια" και εδώ,
αλλά και στην εφημερίδα μου, από χτες.
http://agriokyklamino.blogspot.com/
Αχ, μα να δεις η αγάπη τι σποράκι είναι, πως βλασταίνει, πως ρουφά του ήλιου τη ζεστασιά και τ' άγγιγμα των ανθρώπων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάνω σου να πέσει όλη!
Κήπος ολάκερος εσύ!
Τα σπόρια γρήγορα θα μεγαλώσουν και θα φτάσουν στο παλάτι του γίγαντα. Μόνο να μην κλέψουμε πάλι χρυσάφι. Ποίηση να κλέψουμε και αγάπη για τα γράμματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου γλυκιά μου καπετάνισσα με τον ποιητικό σου λόγο και όχι μόνο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαράδεισος είσαι εσύ και σ΄αγαπώ πολύ!Και το ξέρεις!
Αγάπη για τους ανθρώπους πρώτα δείμε μου! Αλλιώς, τα γράμματα είναι άχρηστα!
ΑπάντησηΔιαγραφήειλικρινά με συγκινείς με τις κινήσεις σου....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλεξάνδρα μου, κι εσύ με συγκινείς με τα γραπτά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα είδα το σχόλιό σου!
Καλό βράδυ!