Δύο μύθους θα σας πω... για τα γραφτά της μοίρας

Ήταν Αύγουστος του 99 όταν κατέγραψα δυο μύθους που μου είπε ο μπάρμπα Μήτσος.
Αφορούν τα γραφτά της μοίρας. Το πεπρωμένο που λένε.
Αν θέλετε τους διαβάζετε και μου λέτε αν πιστεύετε εσείς ότι υπάρχει πεπρωμένο.

Εγώ πάντως, πιστεύω!

Μύθος 1ος
Κάποτε φιλοξένησαν σε ένα στάβλο έναν αλήτη. Εκεί δίπλα γεννούσε μια γυναίκα. Ο νεαρός άκουσε τις τρεις μοίρες που είπαν την τύχη του μωρού.
Η Τρίτη μοίρα που έχει και μεγάλη δύναμη, είπε ότι αυτό το νεογέννητο κοριτσάκι θα παντρευτεί αυτόν τον νεαρό, τον αλήτη!
Ο αλήτης όμως νευρίασε. Δεν ήθελε να παντρευτεί αυτό το μωρό και μόλις έφυγαν οι μοίρες, πήρε το μωρό, το έβαλε μέσα σε ένα κασόνι, το κάρφωσε και το πέταξε πολύ μακριά.
Μετά από πολλά χρόνια, ο άντρας ρώτησε την γυναίκα του, «τι σημάδι ήταν αυτό που είχε ψηλά στο μέτωπο".
Τότε εκείνη του διηγήθηκε ότι, όταν ήταν μωρό, κάποιος την κάρφωσε μέσα σε ένα κασόνι… και το καρφί της άφησε σημάδι.

Μύθος 2ος
Ένας πατέρας άκουσε την Τρίτη μοίρα να λέει για τον γιο του, ότι θα τον δάγκωνε ένα φίδι από ψηλά και θα πεθάνει, την ώρα που θα στεφανώνεται.
Όταν μεγάλωσε το παιδί και έφτασε η ώρα να παντρευτεί, ο πατέρας φοβόταν. Πήρε το σπαθί μαζί του στην εκκλησία.
Όλοι απορούσαν γιατί είχε σπαθί και γιατί κοίταζε συνέχεια ψηλά.
Εκείνος έλεγε:
«Συνεχίστε το μυστήριο».
Κάποια στιγμή, στο «Ησαία χόρευε» ο πατέρας είδε ένα φίδι να κρέμεται πάνω απ’ τον πολυέλαιο. Τότε, έκοψε αμέσως με το σπαθί του το φίδι στα δυο.
Όμως, το κεφάλι του φιδιού, όπως έπεφτε, δάγκωσε το κεφάλι του γαμπρού κι έπεσε αμέσως νεκρός!

«Κακκιά μοίρα, ότι γράφεις δεν ξεγράφεις!»
Μου είχε πει τότε ο Μπάρμπα Μήτσος.

Αφορμή τότε για την συζήτησή μας ήταν που πέθανε μια κοπελίτσα γνωστή μας, μετά το γλέντι του γάμου, πριν προλάβει να βγάλει το νυφικό της.
Με το ίδιο νυφικό μπήκε στο φέρετρο…

Αιωνία η μνήμη της κοπέλας!

Άγγελος έγινε!