Που να ήξερα η άμοιρη, ότι θα μου χρειαστούν οι σόμπες που είχα στο παλιό σπίτι στο χωριό!Σαν χουβαρδού που είμαι (όταν έχω) τις χάρισα στη γειτόνισσα. Άντε τώρα που το πετρέλαιο έχει ένα Ευρώ, να μην τις νοσταλγήσω!
Έχω ένα τζάκι στο Βόλο, αλλά αυτό είναι στο σαλόνι, όπως σε όλα τα σπίτια! Τι να κάνει μια εργαζόμενη ή μια νυκοκοιρά στο σαλόνι; Τι να ζεστάνει; Μήπως και η οικογένεια;
Άστα, είμαστε για σόμπες!
Κατά κει μεριά... μας βλέπω όλους μας!
Έχει να βγει χωνί απ' τις πολυκατοικίες! Θα μαυρίσουνε οι ουρανοί!
Τι μου θύμισε αυτή η σόμπα!
Α, ρε κράτος, τι μου κάνεις!
Όχι τίποτα άλλο, δεν έχω και χρόνο να γράψω πόσο οικολογικές και ρομαντικές είναι και τι μου θυμίζουν!
Μη μου ξυπνάς το παρελθόν φίλε κράτος και μη με πας πίσω!
Γιατί πίσω με αναγκάζεις να πάω!
Κι όχι μόνο να πάω, αλλά να το ξαναζήσω!
Αν είναι να πληρώνω προκαταβολικά, με λεφτά που δεν έχω, να τρέχω στην ουρά στην Τράπεζα να τα πάρω, καλύτερα πίσω στην σόμπα! Και θα είναι και τέτοια, σαν αυτή της φωτογραφίας! Με φούρνο! Για να μαγειρεύω κιόλα, γιατί και η ΔΕΗ μας άλλαξε τα φώτα!
Όσο για ξύλα, θα βρώ! Τόσα δάση κάψατε! Κι αν δεν είναι τζάμπα, είναι τουλάχιστον πιο φτηνά! Ή θα τ' ακριβύνετε κι αυτά και θα την βγάλουμε κάτω απ' το πάπλωμα και θα κάνουμε κι άλλα παιδάκια, όπως παλιά; Έξι είχε η μάννα μου, ζωή να έχουμε! Εμένα μ' έκανε στα 48 γιατί δεν είχαμε και ξύλα! Λες να της μοιάσω; Μπήκα ήδη στα 48!
Ε, ρε γλέντια!
Α, ρε κράτος!
Που να ήξερα πως το μέλλον θα είναι σαν το παρελθόν;
Φτώχεια και πάλι φτώχεια!
Η ζωή είναι μόνο για λίγους!
Αυτό το καταφέρατε! Ναι! Σας παραδέχομαι!
Κάθε πέρσι και καλύτερα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου