-Η αγάπη, Λυδία, ήταν αυτή που έκανε εσένα να γεννηθείς. Είσαι παιδί της αγάπης, παιδί που σε θέλαμε κι εγώ και ο πατέρας σου με όλη τη δύναμη της καρδιάς μας. Όταν μάθαμε πως θα γεννιόσουν, το γλεντούσαμε για μέρες. Πιστεύαμε, τότε, πως ο κύκλος της ζωής μας θα ολοκληρωνόταν με σένα, η αρχή και το τέλος της αγάπης που νιώθαμε.
"Και να! αδελφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα κι απλά. Καταλαβαινόμαστε τώρα, δεν χρειάζονται περ'σσότερα..." Γιάννης Ρίτσος "Και τι δεν κάνατε να με θάψετε, όμως ξεχάσατε πως ήμουν σπόρος..." Ντίνος Χριστιανόπουλος
Πέμπτη, Μαρτίου 08, 2007
Η αγάπη φοράει φτερά από μετάξι ΛΑΜΠΡΙΝΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥ
-Η αγάπη, Λυδία, ήταν αυτή που έκανε εσένα να γεννηθείς. Είσαι παιδί της αγάπης, παιδί που σε θέλαμε κι εγώ και ο πατέρας σου με όλη τη δύναμη της καρδιάς μας. Όταν μάθαμε πως θα γεννιόσουν, το γλεντούσαμε για μέρες. Πιστεύαμε, τότε, πως ο κύκλος της ζωής μας θα ολοκληρωνόταν με σένα, η αρχή και το τέλος της αγάπης που νιώθαμε.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δυστυχώς, δεν υπάρχει εγγύηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΑΣ ΕΝΟΧΛΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ.. Η ΚΡΙΤΙΚΗ... Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΛΥ ΚΡΙΜΑ.. ΓΙΑ ΕΣΑΣ..
ανώνυμε,
ΑπάντησηΔιαγραφήμη μου το κάνεις αυτό! Σε παρακαλώ!
Τα έσβησα γιατί έπρεπε.
Η αλήθεια σου δεν έχει καμμιά σχέση με το βιβλίο και αυτό δεν έχει θέση εδώ.
Τα σχόλιά σου δεν ήταν ούτε κριτική, ούτε ελευθεροτυπία.
Κρίμα; Γιατί; Με είχες ψηλά και έπεσα;
Σε παρακαλώ! και δεν είμαι καλά τελευταίως. Μη με στεναχωρείς κι εσύ!