Δευτέρα, Απριλίου 23, 2007

"Πλατάνειο άσμα"













Είχα πάει να πάρω χρώματα να βάψω τις γλάστρες μου. Η φωτο κρεμασμένη στο λαιμό. Πάντα! μη μου ξεφύγει κάτι!
Αν και ατιμέλητη, πέρασα απ' την πλατεία. Είχε κόσμο, μα δεν μ΄ένοιαξε. Άφησα τα ψώνια μου και άρχισα να φωτογραφίζω τα αγαπημένα μου πλατάνια της πλατείας του Αγίου Γεωργίου.
(Μεγάλη η χάρη του! Γιορτάζει σήμερα! Χρόνια Πολλά στους Γιώργηδες και στις Γεωργίες, γιατί με την βιασύνη μου, με βλέπω να το ξεχνάω στο τέλος!)

Πως και πως τα περίμενα να πρασινίσουν! Τα έχω φωτογραφίσει τόσες φορές γυμνά, που ήταν αδύνατον να αντισταθώ στην ομορφιά τους.
Κάποια στιγμή με φώναξε μια παρέα Ζαγοριανών.
-Βγάλ΄τα τώρα Κατερίνα, γιατί δεν θα τα ξαναδείς! Άπό βδομάδα θα τα κόψουν!
Να μην σας πω, ότι μόνο που δεν λιποθύμησα. θα σας πω μόνο ότι ρώτησα έναν έναν τους Ζαγοριανούς που έβλεπα μπροστά μου, για να μάθω περισσότερα.
Έμαθα λοιπόν, ότι έσπασαν δυο κλωνάρια και παραλίγο να έχουμε θύματα μαθητές! Ότι έπεσε ένα μεγάλο κλωνάρι, πάνω σε τραπέζια καφετέριας που λόγω του δυνατού αέρα, όλοι οι πελάτες είχαν μπει μέσα!
Με σόκαρε το γεγονός! Πάνω απ΄όλα οι άνθρωποι! Όλα κι όλα!
Όμως, αυτά τα πλατάνια..... τ΄αγαπώ πολύ. Έχουν Ιστορία! Μαζί τους έχω κι εγώ την δική μου ιστορία, τις δικές μου αναμνήσεις.
Άλλοι μου είπαν θα "τα κόψουν απ΄τον πάτο"!
Άλλοι μου είπαν μόνο τα επικίνδυνα κλωνάρια.
Άλλοι μου είπαν ότι είναι όλα τα πλατάνια σάπια!
Πολλά άκουσα, αλλά και πολλά είπα. Είπα στον κόσμο να φροντίσει να είναι παρόν, την ώρα του κλαδέματος ή της κοπής. Να σκεφτούν την ομορφιά, την δροσιά, τον τουρισμό, την Ιστορία τους! Να προσέξουν "τους κουρείς"! Μην τα κάνουν κούτσουρα!
Απ΄τον φίλο Γιάννη που έχει καφενείο, είδα την φωτογραφία του προηγούμενου "κουρέματος", που έγινε το 1898! Πριν 109 χρόνια!
Τι έχουν δει αυτά τα πλατάνια! Ακόμη και τον πατέρα μου, που εγώ δεν θυμάμαι, αυτά τον ήξεραν καλά!
Πονάω από προχθές που το έμαθα....
Αν φεύγω πάλι επειγόντως αύριο, ο κύριος λόγος είναι αυτός! Να είμαι εκεί! Να δω! Να εμποδίσω κάτι, αν μπορώ!
Αυτός ο πλάτανος που σας δείχνω, θα κουρευτεί σίγουρα! Πόσο, δεν ξέρω. Αυτά τα κλαδιά πάνω απ΄τα σπίτια, δεν θα τα ξαναδώ, ούτε εγώ, αλλά ούτε κι εσείς.....
Αυτόν τον πλάτανο τον αγαπώ πολύ! Ίσως γιατί έχει την βρύση και ξεδίψασα πολλές φορές εκεί, από παιδί....
Ας μην παρασυρθώ σε συναισθηματικά κείμενα και αναμνήσεις που έτσι κι αλλιώς προκύπτουν....
"Δεν είναι ώρα για τέτοια..."
Είν΄ η ώρα για έργα.
Ας αφήσω να μιλήσουν οι φωτογραφίες. Εκείνες θα τα πουν καλύτερα.
Κι είναι τόσες πολλές! Πάντα ήμουν της υπερβολής, άλλωστε!
Θα γεμίσουν τα μπλογκ μου πλατάνια! Από δω, στο "εδώ Ζαγορά", στο Πήλιο, στην εφημερίδα μου, παντού!
Παντού ...... "ΠΛΑΤΑΝΕΙΑ ΑΣΜΑΤΑ" θα βλέπετε, μέχρι να γυρίσω με νέες φωτογραφίες.... που ελπίζω..... να βλέπονται!
Άγιε μου Γιώργη, σώσε τα πλατάνια της πλατείας σου και πλατείας μου!

12 σχόλια:

  1. Έχω μεγαλώσει κάτω από πλατάνια!
    Ήταν από τα πρώτα δέντρα που έμαθα να ξεχωρίζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπημένο δέντρο και των δικών μου παιδκιών χρόνων.
    Σε αισθάνομαι, γιατί έχω κλάψει, νοσταλγώντας τα ξέγνοιαστα παιδικά χρόνια, στον κορμό του.
    Ας το κουρέψουν με επιμέλεια, χωρίς να το καταστρέψουν.
    Την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πως θα τα κόψουν,χωρίς άδεια του Δασαρχείου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Να είστε καλά που μας θυμίζεται τον ευλογημένο αυτό τόπο (το Πήλιο)!

    όλες μου οι γλυκές παιδικές αναμνήσεις είναι συνδεδεμένες με το ονειρεμένο αυτό βουνό καθώς η πολυαγαπημένη μου γιαγιά καταγόταν από το Κατηχώρι!

    Κάθε τι που καταστρέφει τη φυσική ομορφιά αυτού του τόπου είναι καρφί στην καρδιά του επισκέπτη που βρέθηκε εκεί και θαύμαστε την απλόχερη φιλοξενεία της φύσης του Πηλίου.

    Να είστε καλά και να μας χαρίζετε πάντα τέτοια τρυφερά κείμενα κι εικόνες.


    Μάρνι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. θα τα κόψουν και θα μπει πρόχειρο τσιμέντο με τρύπες και θα σπάνε τα πόδια τους οι περαστικοί...θα το δεις.

    η πλατεία της Πύλου έχει τεράστια αιωνόβια πλατάνια...
    κανείς δεν έχει σκεφτεί να τα κόψει όσο και να φυσάει όσο και να σπάνε τα κλαδιά τους...όλοι τα προστατεύουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γειά σου Σοφάκι μου! Κι εγώ κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. φύρδην μίγδην μου, προς το παρόν αναβλήθηκε το κούρεμα και χάρηκα πολύ που το "μελετούν" καλύτερα. Μάλλον ο Άει- Γιώργης έβαλε το χέρι Του!
    Θα δείξει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. αθεόφοβε, είναι δυνατόν να γινόταν χωρίς άδεια; Τους "κουρείς" φοβόμουν, μόνο! Θα 'θελα να είναι "καλλιτέχνες"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμε, κι εσείς να είστε καλά! Εφόσον μένω κοντά και μπορώ, θέλω να το απολαμβάνετε κι εσείς, έστω και μέσω της φωτογραφίας. Καλά είναι να το επισκέφτετε όποιος μπορεί!Κι αν έχει και ρίζες απ΄αυτό, επιβάλλεται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κι εδώ θα τα προστατέψουν νυχτολούλουδό μου! Λίγο ταρακούνημα ήθελαν...
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κι όμως! Σήμερα άρχισε η "σφαγή" κι εγώ δεν μπορώ να είμαι εκεί!
    "Έχουν κλάψει πολλοί γι'αυτά τα πλατάνια", μου είπε ο Γιάννης προχθές, γελαστός.
    Αν ήξερες πόσο .... Γιάννη!
    Αν ήξερες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τώρα που είδα τα άλλα τα κομένα, θύμωσα! Εξωφρενικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή