Κυριακή, Οκτωβρίου 07, 2007

Κάπου θα συναντηθούμε...

-Μετά τις τρεις.
-Δηλαδή ξημερώματα Δευτέρας!
-Εσύ μπορείς; Πότε φεύγεις;
-Γύρω στις τέσσερις.
-Ε, θα σε δω... τότε!

Δε μπορεί, δε μπορεί, κάπου θα συναντηθούμε!

4 σχόλια:

  1. Ελα τωρα...Παντα υπαρχει χρονος εαν το θελουν και οι δυο...
    Ακυρωστε τις δουλειες σας!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "... να συναντηθούμε, να τα πούμε από κοντά..." κι αυτή η επιθυμία "να τα πούμε" δεν εκπληρώνετε και το "από κοντά" μένει κάπως... απόμακρο! Όπως και η άλλη υπόσχεση: "να μη χαθούμε" μένει κι αυτό ανάμνηση, μέχρι που χανόμαστε... μια και καλή...
    Και οι σχέσεις πια αποκτούν άλλη έννοια, Κυκλάμινό μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πρέζα μου, η δουλειά μας δεν ακυρώνεται με τίποτα! Περίπτερο είναι και κλείνει μόνο για 15 ώρες την βδομάδα. Όταν το δουλεύουμε δυο μας, καταλαβαίνεις τι γίνεται!
    Παραδίνει την σκυτάλη ο ένας στον άλλον. Ωστόσο, έχουμε πρασαρμοστεί.
    Πάντως εδώ το έβαλα με την γενική έννοια, ότι σας έχω χάσει.
    Θα περάσει πρέζα μου, θα περάσει!
    Μπόρα είναι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όλα αποκτούν άλλη έννοια Στράτο μου, αλλά όσο περνάει απ' το χέρι μας κι αν το θέλουμε πραγματικά, τίποτα και κανένας δεν χάνεται, αρκεί να βρούμε λίγο περισσότερο χρόνο.
    Θα τον βρούμε!
    Που θα πάει;
    Φιλιά σε σένα και στις θάλασσές σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή