Έτσι νιώθω τώρα...

Το έχω ξανακάνει, για άλλο λόγο όμως.

Τώρα είναι διαφορετικός. Αφορά εμένα και την ψυχολογία μου, η οποία ανακατεύτηκε πολύ, τελευταίως....

Οι λόγοι πολλοί. Ένας απ' αυτούς είναι και το βιβλίο μου που δεν το βρήκα ούτε σε ένα βιβλιοπωλείο στην Αθήνα.

Κουράστηκα να επαναλαμβάνομαι και να παραπονιέμαι γι' αυτό το θέμα.

Άργησα, αλλά κατάλαβα πολλά για τον κόσμο του βιβλίου.

Και ναι, δεν μ' αρέσει.

Πεθύμησα την εποχή που προσπαθούσα μόνη μου και αποφάσισα να απέχω απ' το μπλόκινγκ,

για να βρω τις παλιές μου δυνάμεις που αδράνησαν.

Έδωσα πολλά στο κυκλάμινο...

Κι απ' αυτά που δεν είχα...

Λίγοι το κατάλαβαν και το εκτίμησαν,

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

"Ευχαριστώ" όλους όσους μου κράτησαν συντροφιά 13 μήνες τώρα και ιδιαιτέρως τους φίλους που μου έγραψαν στο προηγούμενο ποστ:

Την φύρδην μίγδην, την σόφι-κ, το σκαλίδι, τον δείμο του πολίτη, το νυχτολούλουδο, την Ιουστίνη Φραγκούλη και την καπετάνισσα που τους άρεσαν τα λουλούδια μου.

Σας τα χαρίζω παιδιά, με όλη μου την αγάπη, σε σας, αλλά και στους άλλους που μου γράφουν με μέιλ.

Η σύνδεσή μου σε λίγες μέρες τελειώνει κι όσο προλάβω και έχω διάθεση θα βάλλω την ύλη που έχω έτοιμη για τα βιβλία.

Νιώθω κουρασμένη, απογοητευμένη και διαλυμένη.

Θέλω να μαζέψω τα κομμάτια μου... απ' όλες τις πλευρές.

Με αγχώνουν τα σχόλια και η ευθύνη του να απαντήσω, γι' αυτό τα κλείνω, χωρίς να σημαίνει πως δεν είμαι υπέρ της ελευθερίας του λόγου.

Είναι δική μου ανάγκη να απέχω και να μείνω μόνη.

Για πόσο, δεν ξέρω.

Απόψε, λέω για πάντα! Γι' αυτό το λόγο ταξίδεψα νύχτα!

Αύριο, μεθαύριο, δεν ξέρω πως θα νιώθω. Το κακό παρελθόν μου απέδειξε πως λυγάω εύκολα. Κάποιοι θα μου λείψουν πολύ, μα πρέπει να μάθω να ζω και χωρίς αυτούς.

Ελπίζω ότι αυτή τη φορά θα τα καταφέρω.

Τα μπλόγκ μου θα μείνουν εδώ, για να με θυμάστε...

Εύχομαι "Καλό καλοκαίρι" σε όλους σας και πάνω απ' όλα, ΥΓΕΙΑ!