Δευτέρα, Ιουλίου 16, 2007

ΑΝΑΣΑ!

Είχα ανάγκη από μια ανάσα!
Μάλλον ήταν τόσο μεγάλη η έλλειψή της που έδιωξε την ελπίδα!
Σας ενημερώνω για να μην την ψάχνετε και δεν την αναγνωρίζετε.

ΑΝΑΣΑ!

Πως λέμε ΑΝΑΓΚΗ;

Πως λέμε ΑΡΧΗ;

Πως λέμε ΤΩΡΑ;

Πως λέμε ΠΑΡΟΝ;

Πως λέμε αρχή μιας ανάγκης;

Πως λέμε αρχή μιας ανάγκης του τώρα;

Πως λέμε αρχή μιας ανάγκης του τώρα και του παρόντος;

Πως λέμε αρχή σε ένα νέο παρόν;

Κάτι τέτοιο!

Μπερδεμένα πράγματα.

Μέχρι να τα ξεμπερδέψω, θα παίρνω ανάσες στην ΑΝΑΣΑ, στο γουόρντ, στα στέκια μου, στα στέκια σας, ανάλογα τις ανάγκες.

Σαν ανάσα θα 'ρχομαι!
Για ανάσα θα 'ρχομαι!

Να σας ξανασυστηθώ:

http://kyklaminovounou10.blogspot.com/


Από σήμερα με λένε ΑΝΑΣΑ!

και μοίρα άμα λάχει, που λέει και ο Χρήστος Φασούλας στο βιβλίο του!(Να δω πότε θα το διαβάσω Χρήστο!)

http://fasoulas.blogspot.com/

8 σχόλια:

  1. ΑΝΑΣΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ!!!!
    Ανάσα Πηλιορείτικη, με μύρισμα από γαρδένιες, μυγκέ και μανόλιες.....

    Αααααχχχ! ΑΝΑΣΑΝΑ!!!!!

    Καλορίζικη!!!

    Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γλαρένια μου, μου την έσπασε ο γκούγκλης σήμερα. Δεν έχω άλλη υπομονή.
    Άλλο ήθελα να κάνω!
    Δεν τις χωράει τις ανάσες μου εκεί ρε γλαρένια μου! Είναι πολλές!
    Θα δω τι θα κάνω!
    Μάλλον το βρήκα!
    Πάω να το γράψω εκεί!
    Έλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τώρα κατάλαβα ότι όλα έγιναν για να δεις τους μυγκέδες γλαρένια μου!
    Σου προέκυψε, πήγες να τους δεις και έπαθες σοκ!
    Αν δεν γινόμουν ανάσα, πως θα τους έβλεπες;
    Φιλάκια! Όλα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. [...] Ώσπου σιγά-σιγά το παρελθόν γίνεται όλο και περισσότερο αίνιγμα και το φως της μέρας δεν έχει επιείκεια γι' αυτούς που ενδίδουν κι υστέρα είναι κι εκείνο το επικίνδυνο άστρο μιας αναγνώρισης που
    άργησε οι φίλοι που πέθαναν, οι άλλοι που χάθηκαν κυνηγώντας κάτι
    άπιαστο
    λέξεις συμπόνιας που κάνουν τον κόσμο ακόμα πιο τρωτό κι αυτή η αίσθηση ότι όλα όσα ζήσαμε ήταν λάθος κι ότι από αύριο
    ίσως αρχίσει η αληθινή μας ζωή. Ποιόν θέλουμε να ξεγελάσουμε ή ποιος μας εμπαίζει;

    Και καμία φορά τη νύχτα μια κραυγή που ζητάει βοήθεια ακούγεται απ’ το παρελθόν — ακριβώς γιατί ποτέ δεν το ζήσαμε
    ή μας βασανίζουν αναμνήσεις από γεγονότα που δε συνέβησαν ποτέ — αλλά ποιος είναι βέβαιος για το τι συνέβη;
    εξάλλου η κάμαρα μου μοιάζει με όλες τις κάμαρες της γης, θέλω να πω πόσο στο βάθος είμαστε άδικοι ή ξένοι.

    Ώ, που έζησα μια ζωή συγκεχυμένη, ακαθόριστη σαν ένα όνειρο που το ξεχνάς το πρωί και μετά το ξαναθυμάσαι, μέχρι που δεν ξέρεις αν ήταν όνειρο ή το ίδιο το πεπρωμένο. Και είδα τ' ανοιχτά παράθυρα σα μεγάλα βιβλία της ερημιάς
    όπου διάβασα το ποτέ και το τίποτα. Κι έπρεπε εγώ απ’ αυτό το ποτέ και το τίποτα
    να φτιάξω μια ποίηση για πάντα.
    (Τάσος Λειβαδίτης, "Απογευματινό τσάι")

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Νίκος
    "...το φως της μέρας δεν έχει επιείκεια γι' αυτούς που ενδίδουν..."
    Κάτι μου λέει αυτό σχετικά με την ανάσα. Νόμιζα πως το είδα στον ύπνο μου, αλλά ντεν!
    Αυτή τη στιγμή δεν βρίσκω επιείκια γι' αυτό μου το μπέρδεμα. Λες να φταίει Νίκο μου το φως της ημέρας;
    Καλά, όσο για τ' άλλα, μέσα είναι ο Λειβαδίτης! Τώρα, αν όχι ακριβώς, την ουσία την πιάνει! Όπως, μάλλον κι εσύ!
    Καλημέρα Νίκο!
    Έτσι! Φέρε μου όσο περισσότερο Λειβαδίτη μπορείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλά δεν παίζεσαι,
    Τώρα΄έκανες νέα επέκταση στην τεράστια μονοκατοικία; Κάτι σαν νέα πτέρυγα θα λέγαμε; Τί να σού πώ, δεν σταματάς να με ξαφνιάζεις, προπάντων με την απίστευτη ενέργειά σου και την μπλογκοαφσίωσή σου.
    Καμιά δεν είναι σαν εσένα. Με ΄εστειλες βέβαια με τις φωτογραφίες του "Καλύτερα Τύψεις παρα Απωθημένα" με Λαγκαδινό πρωταγωνιστή (ζηλεύω!!!).Και πιο πολύ με τις αναφορές σου στα άλλα μπλόγκς.
    Μιλάμε πως είσαι ακτός συναγωνισμού. Μήπως είσαι το παπαγαλάκι του βιβλιομπλόγκινκγ;
    Φιλια πωρινά απο το Μόντρεαλ, που σήμερα φλερτάρει με το καλοκαίρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ιουστινάκι μου αγαπημένο, ότι θέλεις είμαι! Άμα μείνω λίγο ακόμα στο Βόλο με τις ζέστες, σίγουρα θα κελαηδίσω και θα δεις πολλά!
    Αφού δεν είπε κανένας ότι χάζεψα, πάλι καλά!
    Αφού εσένα σ' αρέσουν τα "χαζά" μου, χαίρομαι!!!
    Μην τον ζηλεύεις τον Νίκο! Θα έρθει και η δική σου φωτογράφηση. Εγώ φταίω που μια γιαγιά ήθελε "ψηλά τακούνια" στα γεράματα και μου κρατάει το βιβλίο; Έχει και μουσαφιρέους, άντε να το διαβάσει! Κι είπα: Δεν θα ξαναδανείσω βιβλίο πριν περάσει από πασαρέλα πρώτα! Κι ο Νίκος άτυχος ήταν! Το είχα μαζί μου κι είχε θέα το ΚΤΕΛ!
    Πρέπει να κουβαλάω όλα τα βιβλία μαζί μου με βιβλιοθήκη με ροδάκια! Αλλιώς δεν γίνεται! Θέμα τύχης η θέα!
    Φιλάκια πολλά Ιουστίνη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ιουστίνη (συνέχεια)
    Είπες Ιουστίνη μου καμιά δεν είναι σαν και μένα!
    Έχεις δει καμιά άλλη στην ηλικία μου να είναι συνταξιούχα, να έχει μεγάλα παιδιά, να μην δουλεύει και να έχει τα δικά μου κουσούρια όλα μαζί;
    Μία είμαι! Γι' αυτό και φαίνεται!
    "Τον τρελλό" λέει ένας μπάρμπας στο χωριό μου, "τον βλέπεις απ' τα καμώματά του!"
    Έχω πολύ ελεύθερο χρόνο Ιουστίνη μου τώρα και μ' αρέσει που τον διαθέτω εδώ!
    Είναι κάτι ζωντανό! Δεν μένει στα συρτάρια, όπως παλιότερα...
    Αυτό μου δίνει ενέργεια κι ανάλογα τα κέφια μου και τα έργα μου!
    Φιλάκια!
    Θυμήθηκα ότι δεν σου είχα απαντήσει σ' αυτό και ήρθα να το συμπληρώσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή