Σάββατο, Ιουλίου 14, 2007

Πάρε τα χνάρια ...

Είμαι πολύ συγκινημένη που αυτές τις μέρες το βιβλίο αυτό:

http://kyklaminovounou8.blogspot.com/2007/07/blog-post_14.html

έγινε δικό μου! Το βρήκα στο Σχολείο του Ρήγα και τρελλάθηκα απ' τη χαρά μου!

Είχε φτάσει στα χέρια μου πριν 16 μήνες, αλλά τότε το είχα δανειστεί και δεν ήταν δικό μου!
Δεν ξέρω γιατί, απ' το εξώφυλλο αυτού του βιβλίου έννιωσα κάπως παράξενα...
Δεν ήταν που θαύμαζα τον Θόδωρα Δερβενιώτη και τα τραγούδια του.
Δεν ήταν που νοσταλγούσα τα πανηγύρια των νεανικών μου χρόνων.
Ήταν κάτι άλλο. Παράξενο και απροσδιόριστο. Κάτι ανεξήγητο.
Έννιωσα πως αν ξεφύλλιζα αυτό το βιβλίο, κάπου θα έβλεπα τον πατέρα, να χορεύει σε ένα πανηγύρι, να κατεβαίνει ένα καλντερίμι τρεκλίζωντας, να πίνει τα ποτηράκια του με μια παρέα στην πλατεία ή σε ένα εξωκκλήσι...
Ήδη στο εξώφυλλο που υπάρχουν δυο φωτογραφίες και στις δυο κάπου τον έβρισκα...
Κι εκεί που τον έβρισκα, πάλι τον έχανα, γιατί δεν μοιάζουν τα πρόσωπα ακριβώς με τις δυο φωτογραφίες που εγώ ξέρω καλά και έχω μεγαλώσει μ' αυτές!

Έτρεξα στο πρώτο βιβλιοπωλείο που βρήκα μπροστά μου. Έβγαλα φωτοτυπία σελίδες που υποπτευόμουν. Πήρα και ένα μεγενθυτικό φακό και πήγα σπίτι.
Όλη νύχτα έψαχνα...
Περισσότερο έψαχνα, παρά διάβαζα!
Διάβαζα κυρίως εκεί που εξηγούσε ο Θόδωρας ποιοι είναι και πότε κι όταν έβλεπα άλλο όνομα, απογοητευόμουν και πάλι έψαχνα!

Είχα υποσχεθεί ότι θα επέστρεφα το βιβλίο την άλλη μέρα κι εγώ πάντα τηρώ τις υποσχέσεις μου. Η αδελφή του Θόδωρα Δερβενιώτη είναι συμπαθέστατη γυναίκα και θα με καταλάβαινε, σίγουρα. Εγώ όμως έννιωθα πως κρατούσα κάτι πολύτιμο στα χέρια μου που ήταν δικό της κι έπρεπε να το επιστρέψω το γρηγορότερο.

Κι έτσι έκανα. Το επέστρεψα. Μου έμειναν οι θολές φωτοτυπίες που εκείνες δεν με βοηθούσαν να ψάξω καλά ούτε εγώ, ούτε οι μεγαλύτεροι σε ηλικία που τον ήξεραν και τους τις έδειχνα.

Τώρα που είναι δικό μου, θα το δείξω σε γνωστά μου γερόντια στο χωριό και θα τους ρωτήσω:
"Πεστε μου, βλέπετε κάπου τον πατέρα μου;"
Θα τους βοηθήσω κιόλας!
"Μήπως είναι αυτός;"
Κι αν δεν μου πει κανένας "ναι", εγώ ξέρω πως εκεί γύρω τριγύριζε...
Το αισθάνθηκα.
Το είδα με τα άλλα μου μάτια.
Εκείνα δεν θέλουν μεγενθυκό φακό.

Πάλι πήρα τα χνάρια και ψάχνω για να βρω...

http://kyklaminovounou5.blogspot.com/2007/01/blog-post_116959463282545980.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου