Για να μην ξεχνιόμαστε, οι διαδρομές της ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ, σήμερα είχαν αφιέρωμα στον Γέώργιο Δροσίνη που λάτρευε το ΠΗΛΙΟ!"Ο Δροσίνης είχε ένα παράπονο, επειδή το καλυβάκι δεν ήταν δικό του. Το λέει κι ο ίδιος ο ποιητής γεμάτος καημό:
Μικρά τα καμαράκια του
και τα παραθυράκια του
κι όλο μικροφκιαγμένο
τόσο μικρό όσο μπορεί την ευτυχία να χωρεί,
τι κρίμα που είναι ξένο!"
έγραψε ο Γιώργος Θωμάς.
Γράφω για όλα όσα διάβασα και τα έχω λίγο χαμένα. Πώς μπορείς κι αγαπάς όλο τον κόσμο; Πού χωράνε μέσα σου τόσα συναισθήματα; Χαίρω γιατί δεν πρόκειται να συμβεί τίποτε στην καρδούλα σου (που γράφεις για κάτι "αρρυθμίες"), γιατί μέσα της κρύβει μονάχα αγάπη κι έτσι είναι βέβαιο ότι ακολουθείς τον ποιητή:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Και είδα τ' ανοιχτά παράθυρα σα μεγάλα βιβλία της ερημιάς
όπου διάβασα το ποτέ και το τίποτα. Κι έπρεπε εγώ απ’ αυτό το ποτέ και το τίποτα
να φτιάξω μια ποίηση για πάντα..."
(Τ. Λειβαδίτης)
Εγώ να δεις Νίκο! Έχω χάσει και τα αυγά και τα καλάθια!Πήγα να πάρω μια ΑΝΑΣΑ και τα έκανα θάλασσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάει η Ελπίδα! Πέταξε!
Είχα καλή δασκάλα Νίκο μου, γι' αυτό! Και λίγα πήρα!
Σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για τους υπέροχους στίχους!
Την έφτιαξε ο Λειβαδίτης για πάντα! Αυτό είναι σίγουρο!
Να είσαι καλά!
Καλά να περνάς!
Καλές εμπνεύσεις, χωρίς τύψεις και χωρίς απωθημένα!
Φιλικότατα!
ΑΝΑΣΑ!
(Προέκυψε και μ' αρέσει!)
έλειψα λίγες μέρες και δεν χορταίνω να διαβάζω τις δημοσιεύσεις σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλύτερη από εφημερίδα!
καλύτερη από το πιο ωραίο λεύκωμα του Πηλίου!
καλύτερη από την "αγάπη" την ίδια!
μπράβο σου Ελπίδα
καλησπέρα σου
Καλώς τον μελομένο μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλύτερος από σένα μελομένε μου, άλλος κανείς!
Φιλιά πολλά!