Τετάρτη, Αυγούστου 29, 2007

Τόσες ιδέες καμία πράξη!




Κάποτε, πριν πολλά πολλά χρόνια...
έκοβα φωτογραφίες από περιοδικά και εφημερίδες για να τις κολλήσω στα λευκώματά μου.
Σήμερα, δεν ξέρω γιατί, έκοψα αυτές τις φωτογραφίες...
Υπήρχαν πολλές σκληρές φωτογραφίες, αλλά αυτές κόπηκαν απ' την εφημερίδα Έθνος, πριν καν το καταλάβω.
Ας μην την ψάχνω... Δεν είναι ώρα για ψυχανάληση.
Τις βάζω εδώ, γιατί αυτό είναι τώρα το λεύκωμά μου...
*******

Σήμερα ήταν η συνάντηση της διαμαρτυρίας.
Στην αρχή νόμιζα πως θα γινόταν μόνο στην Αθήνα και λυπήθηκα που εγώ είχα φύγει.
Μετά, όταν είδα πως είναι για όλες τις πλατείες, λυπήθηκα που δεν ήμουν στην Ζαγορά, να μαζέψω κόσμο στην πλατεία εκεί, με τα κομμένα πλατάνια...
Μετά, σκεφτόμουν σε ποια απ' όλες τις πλατείες του Βόλου να πάω κι αναρρωτιόμουν αν θα έβρισκα κανέναν άλλον που θα πήγαινε γι' αυτό τον σκοπό. Ένιωσα ότι θα είμαι μόνη και το έβγαλα απ' το μυαλό μου.
Όταν ξάπλωσα να κοιμηθώ, σκεφτόμουν σήμερα να χτυπήσω όλες τις πόρτες της γειτονιάς μου και να τους ζητούσα στις 7 η ώρα να μαζευτούμε στην μικρή πλατεία του οικισμού μας, φορώντας μαύρα. Σκέφτηκα μία προς μία όλες τις οικογένειες. Ποιες θα έτρεχαν, ποιες θα αντιδρούσαν, ποιες έχουν τα δικά τους προβλήματα και τη δική τους φωτιά...
Σήμερα όταν ξύπνησα, ήξερα πως δεν θα έκανα τίποτα. Ούτε εγώ η ίδια θα πήγαινα πουθενά.
Όπως και δεν πήγα.
Σκέφτηκα ότι αυτή η κίνηση δεν θα είχε ουσία, ούτε κανένα αποτέλεσμα σ' αυτούς τους ανθρώπους που υποφέρουν, ούτε οι πολιτικοί θα "ξύπναγαν" ξαφνικά, βλέποντάς μας.
Σκέφτηκα ότι όλος ο κόσμος λυπήθηκε και έχασε το χαμόγελό του. Δεν θα ήταν απόδειξη αυτή η συγκέντρωση.
Τελικά σκέφτηκα πως μπορώ να κάνω μόνη μου ότι μπορώ, χωρίς να πιέσω άλλους ή να φανώ...
Ο καθένας έχει τη δική του συνείδηση, τρόπο και στιγμή του.
Σε λίγες ώρες άλλαξα τόσες γνώμες, τόσες σκέψεις!
Δεν ντρέπομαι που το λέω. Έτσι ένιωσα, αυτή είναι η αλήθεια.
Ίσως αν ήμουνα πιο κοντά, να ήμουνα εκεί, στην πρώτη γραμμή, απ' την πρώτη στιγμή!
Ίσως! Δεν ξέρω!
Τα λόγια και οι δικαιολογίες εύκολα βρίσκονται.
********
Είδα ότι ο ΑΝΤ έχει ανοίξει ένα λογαριασμό ίδιο σε όλες τις τράπεζες:
234110353
Ξέρω ότι δεν φτάνουν μόνο τα λεφτά.
Ξέρω. Πολλά ξέρω.
Τι σημασία έχει;

1 σχόλιο:

  1. Το μετέφερα απ' τα μέιλ:

    Πατρίδα μας,
    τα χαρακωμένα απ' τις ανελέητες αχτίνες
    του καλοκαιρινού ήλιου πρόσωπα.

    Πατρίδα μας,
    Οι ρόζοι, στα χέρια που απλώνονται
    ανοιγμένα σε δέηση απόγνωσης.

    Πατρίδα μας,
    το κατακόκκινο πονεμένο βλέμμα,
    που αντιφεγγίζει τις παμφάγες φλόγες.

    Πατρίδα μας,και ψυχή της,
    οι στάχτες τις ΜΑΝΑΣ που καλύπτουν
    προστατευτικά τα χαμομηλάκια της,
    τα άνθια της ζωής της,
    εκεί... εκεί ..., στον ελαιώνα του Μαρτυρίου

    --
    Ανάρτηση Από τον/την Melissa στο Το χαμομηλάκι - Save our Children τη 8/26/2007 11:54:00 πμ

    Πολύ καλό Μελίσσα! Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή