Κυνηγώντας τα κατσίκια...

Κι επί την ευκαιρία, της ευκαιρίας, να σας πω το πρόβλημά μου μ' αυτά τα κατσίκια!

Τα κυνηγάω τόσο καιρό και σωστή φωτογραφία δεν τα έχω βγάλει!

Μου ξεφεύγουν πάντα! Όταν πάω εγώ, αυτά γυρίζουν ή το ανάποδο. Στις περισσότερες φωτογραφίες τα έχω απ' την πίσω πλευρά. Ή όταν περνούν δίπλα μου δεν έχω έτοιμη την μηχανή. Άδικα ο Ουντέζε τα γαυγίζει απ' το ανοιχτό παράθυρο! Δε σταματάνε! Τρέχουν σαν κατσίκια!

Μια μέρα που είχα καλό οδηγό, σταμάτησε για να τα φωτογραφίσω. Τα κατσίκια πάλι μπροστά μου κι εγώ από πίσω, να τρέχω σαν τρελή! Μου βγήκε η γλώσσα να τρέχω απ' την άσφαλτο, μα αυτά τα πονηρά κόβανε δρόμο και βγαίνανε στην από πάνω στροφή!

Μέχρι που έκανα παράπονα στον βοσκό:

"Σταμάτα τα ρε φίλε μου, να τα φωτογραφήσω μια φορά σωστά!" του είπα λαχανιασμένη και με παράπονο.

"Σταματάνε τα κατσίκια;" μου είπε γελώντας.

Αχ! Που θα μου πάει; Δεν θα τα πετύχω; Θα τα πετύχω!

Κι ήθελα κάποτε να γίνω και βοσκοπούλα, για να έχω τον χρόνο να γράφω! Που να ήξερα ότι τα κατσίκια θα μ' έτρεχαν έτσι και δεν θα μ' άφηναν σε χλωρό κλαρί!