Αυτό το λουλούδι το λένε: "Σαπουνάδα"!
Πάντα φύτρωνε δίπλα απ' το σπίτι μας. Δεν ξέρω γιατί!
Ίσως γιατί κάποια εποχή, ακόμη και απ' αυτό είχαμε έλλειψη!
Τι αφρόλουτρα και σαμπουάν;
Ας είναι καλά το TIDE που μ' αυτό μου έγδερνε το λαιμό η μάννα!
Άμα είχε και χλωρίνη, βοηθούσε κι αυτή!
Εξαρτάται πόσες μέρες είχα να μπω στη σκαφίδα κι ανάλογα την ποικιλία απορρυπαντικών που είχαμε!
Μιλάω συνέχεια για τα παλιά...
Άμα είσαι παλιός... εκεί ανατρέχεις!
Θέλεις δε θέλεις!
Φέτος λοιπόν, αυτού το λουλούδι μου έβγαλε τα μάτια. Παντού μπροστά μου!
"Πώς το λένε θεία Αθηνά, αυτό το λουλούδι που παίζαμε μικρές με την κόρη σου και κάναμε σαπουνάδα;" την ρώτησα.
"Όπως ακριβώς το είπες! Σαπουνάδα!" μου απάντησε η θεία Αθηνά.
Παράτησα τις δουλιές μου και πήγα και το φωτογράφησα.
Η αλήθεια είναι ότι η κόρη της θείας Αθηνάς είχε αληθινό απορρυπαντικό και έπλενε τα φουστάνια απ' τις κούκλες της. Εγώ δεν είχα, αλλά είχα το λουλούδι Σαπουνάδα που ήταν πιο μαλακό και μοσχοβολούσε. Βέβαια δεν είχα και κούκλα, ούτε ρούχα, αλλά όλο και κάτι έβρισκα να πλύνω, να μιάσω τη μαμά, μη χάσω την τέχνη της!
Να είσαι καλά Σαπουνάδα μου, να φυτρώνεις πάντα κοντά μου, να μη ξεχνιέμαι!
Όσα απορρυπαντικά και να βγουν, εσύ πάντα θα έχεις σταθερή αξία στην καρδιά μου!
Περισσότερη Σαπουνάδα εδώ:
http://kyklaminovounou1.blogspot.com/
Τι γλυκό κυκλαμινάκι μου!!! Μου θυμίζεις την μητέρα μου που κάθεται μερικές φορές και μου λέει παρόμοιες ιστορίες για τα παλιά! (όχι ότι είστε και τόσο μεγάλες πια!!!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Και παλιά είμαι σοφάκι μου και μαμά!Θα μπορούσα να είμαι και γιαγιά! Έτσι θα λες και συ στα παιδάκια σου στο μέλλον!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι μας κουβαλάμε κάποιες αναμνήσεις!
Φιλάκια κορίτσι μου, καλά να περνάς!
Θα πεταχτώ να σε δω από κοντά, κάποια στιγμή, γιατί τώρα έχω ρέντα (κυρίως)και ελευθερία χώρου για να σκανάρω και χρόνου για να γράψω. Εφόσον τα παιδιά λείπουν και είμαι Βόλο, δροσίζομαι στο κυκλάμινο!
Τι όμορφες αναμνήσεις !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι γλυκά συναισθήματα, πόση αθωότητα...
(απο μια χεδόν συνομήλικη!!)
Χαρά μου, πάντα λάτρευα αυτό το όνομα, είναι στον άνθρωπο κορίτσι μου! Μη νομίσεις πως ένας τέτοιος χαραχτήρας επιβιώνει εύκολα σήμερα! Ζηλεύω όχι μόνο τις συνομίληκες, αλλά όλο τον κόσμο, που ζει το σήμερα και έχει διαγράψει τα πάντα πίσω του! Και ξέρεις γιατί; Γιατί δεν υποφέρει. Γιατί δεν μελαγχολεί εύκολα. Γιατί γελάει εύκολα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια πολλά "γιατί" και διότι. Ας μη σε ζαλίσω όμως!
Καλημέρα σου χαρά μου και να χαίρεσαι για τις δικές σου αναμνήσεις! Γι' αυτό αξίζουν!
Γιατί είναι δικές μας! Όποιες και να' ναι, όσες και να 'ναι!
Χάρηκα που ήρθε μια ΧΑΡΑ στο σπίτι μου!
Να ξανάρθεις!