Κυριακή, Αυγούστου 05, 2007

Και να 'μουνα!

Απ' το πρωί γυρίζει στο μυαλό μου αυτό το τραγούδι του Θέμη Αδαμαντίδη.
Μ' αρέσει πολύ!
Ψάχνω από δω, ψάχνω από κει στο γκουγκλ, ούτε φωτογραφία του Θέμη δεν μου βγάζει!

Έστω, ότι το βρήκα και το ακούτε:

....Και να 'μουνα
άχρωμο χρώμα να 'μουνα...
άψυχο σώμα να 'μουνα...

Γενικώς, μελαγχολίες! Μάλλον φταίει η βροχή κι ένα απροσδιόριστο σφίξιμο...

5 σχόλια:

  1. Μπορεί να φταίει κι ότι δεν κατάφερα να βάλλω δίπλα φωτο Πηλίου, ρολόι, τον Άλεξ και τόσα άλλα που ήθελα!Με ξεσήκωσε η γλαρένια!
    Αχ, γλαρένια μου τι μ' έκανες!
    Όλη μέρα το παίδευα, μόνο ο μετρητής μπήκε!!!!
    Αν έχεις τύχη διάβαινε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και να 'μουνα γνώστης Αγγλικών και υπολογιστών, θα το έκανα να χορεύει το κυκλάμινο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γλυκειά μελαγχολία όμως...
    Δεν το πάλεψες σήμερα, όπως σου είπα;

    Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γλαρένια μου γλυκιά και μοναδική, τώρα θα ξεκινήσω...
    Για να δούμε!
    Θα τα πούμε μετά... εκ του αποτελέσματος...
    Φιλάκια, τόσο γλυκά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γλαρένια μου, προσπάθησα κάπως αλλιώς και κατάφερα τον Άλεξ! Από κει και πέρα χάθηκε όλη η στήλη, οπότε φοβήθηκα και σταμάτησα πριν τα διαλύσω όλα. Δούλεψα όπως το προφάιλ και πέτυχε! Εσύ το ήξερες αυτό; Είδες τι μαθαίνει κανείς; Σ' ευχαριστώ πάντως! Πες ότι τα κατάφερα όλα!
    Φιλάκια και να περνάς καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή