Ευχαριστώ από καρδιάς τον reader’s-diggest,
για άλλη μια φορά, για την τιμή που μου κάνει
να μιλάει στο μπλογκ του για το βιβλίο μου!
«Έλεγα «μάνα, μάνα». Κανένας δεν ήτανε να μ’ ακούσει. Αφουγκραζόμουνα – πρόσμενα κάποιο βήμα στη σκάλα. Τίποτα, τίποτα. Να όπου να’ ναι κάποιος θα ‘ρθει, έλεγε-(…) Θα ‘ρθει η μητέρα από μακριά, μουσκεμένη απ’ τη βροχή, με λασπωμένα παπόυτσια, κι ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο. Θα ‘ρχόταν
Σαν ένα φωτισμένο παράθυρο τη νύχτα που γυρνάς στον κατασκότεινο δρόμο –Θα ‘βαζε το χέρι της στα μαλλιά μου, θ’ αφουγκραζόταν την ανάσα μου… Εγώ θα ‘κανα πως κοιμάμαι, έτσι για να νιώσω βαθιά βαθιά τη ζεστασιά της –κι ύστερα θα πετιόμουνα πάνου, θαν τη φιλούσα, θαν την φιλούσα…» (21)* «Πέρα απ’ τον ίσκιο των κυπαρισσιών» σ. 148, εκδόσεις «Θέατρο».
Απόσπασμα απ’ το βιβλίο της Αγγελικής Κώττη, Γιάννης ΡΙΤΣΟΣ, εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, (σελ. 40-41)
-αχ, έπρεπε να ζήσουμε- δεν είταν βολετό ν’ αφήσουμε στη μέση τ’ όνειρό μας και το τραγούδι μας- 64* * «Οι γειτονιές του κόσμου», «Τα Επικαιρικά», εκδόσεις «Κέδρος», σ.19
-αχ, έπρεπε να ζήσουμε- δεν είταν βολετό ν’ αφήσουμε στη μέση τ’ όνειρό μας και το τραγούδι μας- 64* * «Οι γειτονιές του κόσμου», «Τα Επικαιρικά», εκδόσεις «Κέδρος», σ.19
Σελίδα 91, Αγγελική Κώττη, Γιάννης Ρίτσος, Ελληνικά γράμματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου